Γονίδια καθορίζουν την τσιγκουνιά και τη γενναιοδωρία

Γερμανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ένα γονίδιο -σε δύο παραλλαγές- που κάνει τους ανθρώπους λιγότερο ή περισσότερο "σφιχτούς" με τα χρήματά τους και γενναιόδωρους. Υπολογίζουν ότι περίπου ένας στους τέσσερις ανθρώπους φέρει στο DNA του αυτόν τον γενετικό παράγοντα, τον οποίο έχει κληρονομήσει από τους γονείς του.

Οι ερευνητές του τμήματος ψυχολογίας του πανεπιστημίου της Βόννης, υπό τον Μάρτιν Ρόιτερ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό νευροεπιστήμης «Social Cognitive and Affective Neuroscience», σύμφωνα με τη βρετανική «Ντέιλι Μέιλ», διαπίστωσαν ότι άνθρωποι που διαθέτουν την «τσιγκούνικη» γενετική παραλλαγή, γενικά δίνουν λιγότερα χρήματα σε δωρεές και φιλανθρωπίες, «κάνουν τράκες» τσιγάρων αντί να αγοράζουν τα δικά τους, δανείζονται χρήματα ή πράγματα που ξεχνούν μετά να επιστρέψουν, επιμένουν να πληρώνει στο εστιατόριο ο καθένας ακριβώς ό,τι έχει φάει, αντί να μοιράζεται ο λογαριασμός σε ίσα μερίδια κλπ.

Οι γερμανοί επιστήμονες πήραν δείγματα κυττάρων από το στόμα 101 νεαρών ανδρών και γυναικών και μελέτησαν την επίδραση ενός συγκεκριμένου γονιδίου, του COMT, το οποίο υπάρχει σε δύο παραλλαγές (A και G). Το γονίδιο είναι γνωστό ότι επιδρά στην χημεία του εγκεφάλου και οι
ερευνητές ήθελαν να εξακριβώσουν κατά πόσο αυτή η επίδραση έχει ως συνέπεια να κάνει ένα άνθρωπο περισσότερο ή λιγότερο τσιγκούνη.

Οι εθελοντές κλήθηκαν να παίξουν ένα χαρτοπαικτικό παιγνίδι στον ηλεκτρονικό υπολογιστή και στη συνέχεια να δωρίσουν ένα μέρος από τα κέρδη τους σε ένα φτωχό παιδί στο Περού. Η παραλλαγή (A ή G) του γονιδίου δεν επηρέασε πόσο κέρδισε κάθε παίκτης στο παιγνίδι, όμως επηρέασε σημαντικά πόσο χρήματα δώρισε κατόπιν. Έτσι, πάνω από το 20% των εθελοντών με την παραλλαγή G του γονιδίου COMT έδωσαν στο παιδάκι όλα τα χρήματα που είχαν κερδίσει, αλλά λιγότερο από το 2% όσων είχαν την παραλλαγή Α του γονιδίου, ήσαν εξίσου γενναιόδωροι. Κατά μέσο όρο, όσοι διέθεταν την «τσιγκούνικη» εκδοχή του γονιδίου, έδωσαν λιγότερα από τα μισά κέρδη τους σε φιλανθρωπίες.

Προηγούμενες πάντως έρευνες έχουν δείξει ότι η τάση για τσιγκουνιά ή γενναιοδωρία εν μέρει μόνο εξηγείται από τα γονίδια, καθώς παίζουν ρόλο και άλλοι παράγοντες, όπως η ανατροφή, η εκπαίδευση, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις κ.α.

Από την άλλη, όπως επισημαίνουν και οι γερμανοί ερευνητές στην μελέτη τους, υπάρχει μεγάλη διαμάχη μεταξύ των επιστημόνων διεθνώς κατά πόσο υπάρχει αληθινός αλτρουισμός, καθώς ορισμένοι επιστήμονες υπογραμμίζουν ότι από τη στιγμή που ο φιλάνθρωπος παίρνει -για διάφορους λόγους- ικανοποίηση από την πράξη του, στην ουσία νοιάζεται περισσότερο να ευχαριστήσει τον εαυτό του παρά τους άλλους.