Η έρευνα, υπό τον καθηγητή Τζορτζ Λέγουιντ του πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον, η οποία δημοσιεύεται στο περιοδικό της Βρετανικής Εταιρίας Ρευματολογίας “Rheumatology”, διαπίστωσε ότι οι ασθενείς που υπέφεραν από αρθρίτιδα και επισκέφτηκαν έναν ομοιοπαθητικό γιατρό αντί για έναν ρευματολόγο, πράγματι είδαν αποτελέσματα καθώς μειώθηκε αισθητά ο πόνος.
Όμως, το ευεργετικό αποτέλεσμα, σύμφωνα με την εν λόγω έρευνα, προέκυψε και στην περίπτωση που ο ασθενής ακολουθούσε την ομοιαπαθητική αλλά και στην περίπτωση που έλαβε ένα εικονικό
σκεύασμα.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τελικά το όφελος για τον ασθενή προκύπτει κυρίως από το γεγονός ότι συνομιλεί με τον ομοιοπαθητικό, διότι οι ασθενείς στους οποίους χορηγήθηκαν τα ίδια ομοιοπαθητικά σκευάσματα, χωρίς όμως προηγουμένως να έχουν συνομιλήσει με κάποιον ομοιοπαθητικό γιατρό, δεν εμφάνισαν καμία βελτίωση.
"Όταν βάζεις τον ασθενή στο επίκεντρο της συμβουλευτικής διαδικασίας, παίρνεις ένα ισχυρό αποτέλεσμα, που δεν ισχύει όταν ένας συμβατικός γιατρός αντιμετωπίζει ένα ασθενή απλώς σαν μια ασθένεια που περπατάει" υπογράμμισε στο BBC ο Τζορτζ Λέγουιντ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου