Γιατί κα Διαμαντοπούλου;

Είμαστε δύο αδέλφια. Εγώ είμαι μαθητής της Α' Λυκείου και η αδελφή μου της Γ' Λυκείου, σε δημόσιο σχολείο.

Στο δημοτικό είχα την τύχη να πηγαίνω σε ιδιωτικό σχολείο της γειτονιάς μου και να πηγαινοέρχομαι στο σπίτι μου με το σχολικό.

Έτσι δεν ήξερα τι θα πει κατάληψη, τι θα πει να μην έχεις βιβλία να διαβάσεις και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει κάποιος μαθητής για να πηγαίνει στο σχολείο του, εν μέσω απεργιών των μέσων μαζικής μεταφοράς.

Όταν ακούω λοιπόν κάποιους να μιλάνε κατά των ιδιωτικών σχολείων, δεν καταλαβαίνω γιατί. Από το νηπιαγωγείο μέχρι την έκτη δημοτικού, δεν έχασα ούτε μια διδακτική ώρα γιατί οι δάσκαλοί μου ήταν πάντα στη θέση τους. Πήρα τα 3 πρώτα πτυχία μου στα Αγγλικά δίνοντας εξετάσεις χωρίς να πηγαίνω φροντιστήριο ή να κάνω κάποιο ιδιαίτερο μάθημα στο σπίτι μου. Έμαθα να συννενοούμαι και σε μια δεύτερη γλώσσα που κάναμε.

Πηγαίνοντας στο Γυμνάσιο, δυστυχώς οι γονείς μου δεν μπόρεσαν να με στείλουν σε ιδιωτικό σχολείο και πήγα σε δημόσιο.

Εκεί είδα και τις διαφορές μου από τους μαθητές που είχαν πάει σε δημόσιο δημοτικό σχολείο. Είχα προχωρήσει και κατανοήσει καλύτερα τα μαθηματικά, τη γραμματική και το βασικότερο την ορθογραφία.

Ξεκινώντας λοιπόν το Γυμνάσιο, μετά από διάστημα ενός μηνός και ενώ δεν είχαμε ξεκινήσει να
κάνουμε κανονικά ακόμα μάθημα, πήγα ένα πρωϊνό στο σχολείο και κάποια παιδιά αποφάσισαν με "δημοκρατικές" διαδικασίες να το κλείσουν, έτσι χωρίς λόγο.

Την επόμενη μέρα ήρθαν και οι πρώτες αντιδράσεις από τους γονείς κάποιων παιδιών, αλλά και από συμμαθητές τους.

Μάλιστα κάποιοι αποκαλέστηκαν θερμοκέφαλοι και φασίστες από άλλους "δημοκρατικούς" γονείς αλλά και καθηγητές, επειδή τόλμησαν να ζητήσουν από τα "δημοκρατικά" τέκνα των άλλων και μαθητές τους, να ανοίξουν το σχολείο και να μπουν όλα τα παιδιά για μάθημα.

Τέσσερα χρόνια μετά για μένα και έξι για την αδελφή μου, βιώνουμε κάθε χρόνο τα ίδια. Τα ίδια "δημοκρατικά" παιδιά ή οι αντικαστάτες τους με τις ίδιες "δημοκρατικές" διαδικασίες κλείνουν το σχολείο μας στην καλύτερη περίπτωση για δύο εβδομάδες ή ακόμα και για ένα μήνα.

Κανείς Υπουργός, Υφυπουργός, καθηγητής, εισαγγελέας δεν έχει ασχοληθεί ποτέ μ' αυτό.

Και σας ερωτώ γιατί;

Γιατί δεν εφαρμόζετε τους νόμους; Ξέρω ότι οι καταλήψεις είναι παράνομες. Έτσι μου έχουν πει οι γονείς μου. Τα άλλα παιδιά, οι γονείς τους, οι καθηγητές μας, εσείς και όλοι οι υπόλοιποι δεν το ξέρετε;

Γιατί αφήνετε τους καθηγητές να μπαίνουν σε υπό κατάληψη σχολεία και να χτυπάνε την κάρτα τους, σαν να εργάζονται;

Υπάρχει κάποιο όφελος απ' αυτό;

Τι θα διδαχτούμε εμείς απ' αυτό; Ότι μπορείς να είσαι παράνομος και ότι δεν υπάρχει τιμωρία για αυτό; Ότι η μειοψηφία αποφασίζει και διατάζει;

Τέτοιους πολίτες θέλετε στην πατρίδα μας; ή

Θέλετε μια δυο γενιές αμόρφωτες, που θα είναι πιόνια των μορφωμένων;

Πως θα ανταγωνιστώ εγώ τα παιδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα έρθουν στη χώρα μου να βρουν μετά από μερικά χρόνια δουλειά; Με τι προσόντα;

Μιλάτε για δωρεάν δημόσια παιδεία. Που τη βλέπετε; Με κλειστά σχολεία, χωρίς βιβλία, χωρίς καθηγητές ή καθηγητές που μπαίνουν στην τάξη και βαριούνται να κάνουν μάθημα; Και το κάνουν γιατί δεν υπάρχει από πάνω κάποιος να τους επιβάλλει το αυτονόητο. Γιατί δεν υπάρχει τιμωρία. Γιατί ξέρει ό,τι και να γίνει δεν θα τον κουνήσει κανείς από την καρέκλα του. Ο μπαμπάς μου όμως που δουλεύει σε ιδιωτική εταιρεία 10 με 12 ώρες την ημέρα και δεν τον βλέπω σχεδόν καθόλου δεν έχει την πολυτέλεια να μην δουλέψει για μια μέρα, γιατί την επόμενη θα απολυθεί.

Γιατί θα πρέπει εγώ να τιμωρηθώ με παραπάνω ώρες στο σχολείο, μετά τη λήξη του 7ώρου ή τα Σαββατοκύριακα, με στέρηση περιπάτων και εκδρομών; Έχω κανονίσει αλλιώς το πρόγραμμά μου. Κάνω φροντιστήριο για να καλύψω τα κενά που δεν μου προσφέρει η δωρεάν δημόσια παιδεία. Δεν μπορείτε να μου το στερήσετε και αυτό.

Γιατί κα Διαμαντοπούλου; Θα ήθελα σας παρακαλώ, να απαντήσετε σε μένα και κατ' επέκταση σε όλους τους μαθητές που θέλουν να μορφωθούν και να πάρετε άμεσα αποφάσεις για το σημερινό μπάχαλο στα σχολεία.


Ένας αγανακτισμένος μαθητής


Υ.Γ. Δεν αναφέρω το όνομά μου και το σχολείο μου για ευνόητους λόγους...