Στο μέλλον, οι γιατροί θα μπορούν να εκτιμούν την κατάσταση ηλικιωμένων ατόμων χρονομετρώντας τους καθώς διανύουν μια απόσταση μερικών μέτρων, εκτιμούν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ.
«Το περπάτημα απαιτεί ενέργεια, έλεγχο των κινήσεων και στήριξη, και έχει απαιτήσεις από πολλαπλά οργανικά συστήματα, συμπεριλαμβανομένης της καρδιάς, των πνευμόνων, του κυκλοφορικού, του νευρικού και του μυοσκελετικού συστήματος» εξηγεί η ερευνητική ομάδα στο Journal of the American Medical Association.
Η νέα μελέτη τους είναι μια μετα-ανάλυση που επανεξέτασε τα αποτελέσματα εννέα επιμέρους ερευνών, οι οποίες δημοσιεύτηκαν το διάστημα 1986-2000 και καλύπτουν πάνω από 34.000
εθελοντές.
Στις έρευνες αυτές, η μέση ταχύτητα βάδισης (σε αποστάσεις από 2,4 έως 6,0 μέτρα) ήταν 0,92 μέτρα το δευτερόλεπτο, ή 3,31 χιλιόμετρα την ώρα, αναφέρει το AFP.
Όσοι όμως βάδιζαν ταχύτερα από το μέσο όρο, τουλάχιστον 1,0 μέτρο το δευτερόλεπτο, ήταν και πιθανότερο να ζήσουν περισσότερο από το μέσο όρο.
«Η πρόβλεψη για τα εναπομείναντα χρόνια ζωής για κάθε φύλο και ηλικία αυξανόταν καθώς η ταχύτητα βάδισης αυξανόταν» γράφουν οι ερευνητές.
Η σχέση ανάμεσα στη διάρκεια ζωής και την ταχύτητα βάδισης στην τρίτη ηλικία βρέθηκε να ισχύει τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες, ιδιαίτερα μετά την ηλικία των 75 ετών.
«Οι μετρήσεις της ταχύτητας βάδισης έχουν το δυναμικό να εφαρμοστούν στην κλινική πρακτική, χρησιμοποιώντας ένα χρονόμετρο και μια διαδρομή τεσσάρων μέτρων» εκτιμά η ερευνητική ομάδα.
Την ίδια άποψη φαίνεται να έχει ο Ματέο Σεσάρι του Βιοϊατρικού Πανεπιστημίου της Ρώμης, ο οποίος υπογράφει σχετικό εντιτόριαλ στην ίδια επιθεώρηση. Η ταχύτητα βάδισης, γράφει, «αποτελεί γενικό δείκτη για την κατάσταση της υγείας».
Επισημαίνει πάντως ότι η σχέση αιτίας-αποτελέσματος δεν είναι αμφίδρομη, δηλαδή η αύξηση της ταχύτητας βάδισης με γυμναστική δεν φαίνεται να ωφελεί στην υγεία και τη μακροζωία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου