Τι είναι η κήλη;

του κ. Κωνσταντίνου Στρατή
Γενικού  Χειρουργού
τηλ. επικοινωνίας 6974 442288

 Η λέξη κήλη προέρχεται από την Ελληνική γλώσσα και σημαίνει οίδημα, πρήξιμο.

          Σε κάθε όργανο μπορεί να εμφανισθεί τέτοια παθολογική διόγκωση, η οποία ανάλογα με το όργανο θα ονομασθεί αντιστοίχως μυοκήλη, εγκεφαλοκήλη, κ.λ.π.

          Οι συχνότερες είναι οι κήλες των κοιλιακών τοιχωμάτων. Εδώ συμβαίνει προβολή ενός ενδοκοιλιακού σπλάγχνου ή ακόμη και τμήματός του, μέσω χάσματος ή κάποιου ευένδοτου σημείου του τοιχώματος. Έτσι μπορεί να εμφανίζεται κήλη στους βουβώνες (βουβωνοκήλη), στον μηρό (μηροκήλη), στον ομφαλό (ομφαλοκήλη),  στην μέση γραμμή του κοιλιακού τοιχώματος (επιγαστρική κήλη, κοιλιοκήλη).

           Κάθε κατάσταση που προκαλεί την αύξηση της πίεσης μέσα στον χώρο της κοιλίας (ενδοκοιλιακή πίεση), προδιαθέτει στην εμφάνιση κήλης. Έτσι, άρση βαρέων αντικειμένων, έντονος και επίμονος βήχας, συνεχή φταρνίσματα όπως στις περιτπώσεις αλλεργιών, δυσκοιλιότητα, δυσουρία,κ.λ.π.

          Τα σημεία της μειωμένης αντιστάσεως των κοιλιακών τοιχωμάτων, μπορεί να οφείλονται σε συγγενή ή επίκτητα αίτια (συγγενείς και επίκτητες κήλες).  Στα παιδιά συνήθως η εμφάνιση κήλης

οφείλεται σε εκ γενετής πρόβλημα.

          Προηγηθείσες χειρουργικές επεμβάσεις επίσης προκαλούν  εξασθένιση του κοιλιακού τοιχώματος, γεγονός που υποβοηθά την εμφάνιση κήλης (μετεγχειρητική κήλη).

          Οι κήλες εμφανίζεται και στα δύο φύλα. Γίνονται συχνότερες κατά την τρίτη ηλικία.

          Η κήλη εμφανίζεται με την μορφή μιάς ανώδυνης μαλακής, ευπίεστης διογκώσεως, η οποία είναι δυνατό να ανατάσσεται (υποχωρεί προς τα έσω) με ήπιους χειρισμούς ή με την κατάκλιση, γιά να επανεμφανισθεί σε κάθε περίπτωση αύξησης της πίεσης των κοιλιακών τοιχωμάτων. 

          Η ανώδυνη μαλακή διόγκωση της κήλης, μπορεί να παρουσιάσει μεταβολή των χαρακτηριστικών της. Έτσι, ο ασθενής αρχίζει σταδιακά να παραπονείται γιά πόνο σε περίπτωση άρσεως βάρους, όταν βήχει, όταν στέκεται για πολλή ώρα όρθιος, ακόμα και κατά την ούρηση ή την αφόδευση. Ο πόνος αυτός μπορεί να είναι οξύς αλλά μπορεί και να είναι υπόκωφος ή τέλος να οξύνεται κατά το τέλος της μέρας. Όταν ο πόνος είναι ιδιαίτερα έντονος και συνεχής, τότε υπάρχει περίπτωση κάποιο ενδοκοιλιακό όργανο να έχει παγιδευτεί και να έχει υποστεί περίσφιγξη (συστροφή και στραγγαλισμό) με αποτέλεσμα την διακοπή τροφοδοσίας του με αίμα και τον ουσιαστικό κίνδυνο νεκρώσεώς του. Τότε, η περιοχή της κήλης είναι ευαίσθητη σε οποιοδήποτε άγγιγμα και ο ασθενής χρειάζεται άμεσα ιατρική βοήθεια.

          Η θεραπεία των κηλών είναι χειρουργική. Κάθε κήλη θα πρέπει να αντιμετωπίζεται χειρουργικά, διότι αφ' ενός επιδεινώνεται με το πέρασμα του χρόνου, αφ' ετέρου σε πολλούς τύπους κηλών ελωχεύει ο κίνδυνος περισφίγξεως.

          Η κλασική ανοιχτή μέθοδος είναι καλά ανεκτή από τους ασθενείς. Ακολουθεί μία μικρή εξωτερική τομή στον βουβώνα ή οπουδήποτε αλλού εμφανίζεται η κήλη. Ένα μικρό κομμάτι χειρουργικού πλέγματος εφαρμόζεται μεταξύ των στοιχείων των κοιλιακών τοιχωμάτων με σκοπό την σύγκλειση του χάσματος της κήλης και την ενίσχυση του κοιλιακού τοιχώματος.

Κατά τη λαπαροσκοπική μέθοδο, η μικρή τομή αντικαθίσταται από τρύπες πάνω στο κοιλιακό τοίχωμα, μέσω των οποίων γίνεται εισαγωγή κατάλληλων εργαλείων. Και σ' αυτή την μέθοδο ένα μικρό κομμάτι πλέγματος εφαρμόζεται μέσα στο κοιλιακό τοίχωμα και σταθεροποιείται με μικρά ράμματα.

          Η χειρουργική διαδικασία διεξάγεται με γενική ή επισκληρίδιο αναισθησία και γιά τους περισσότερους τύπους κηλών, απαιτείται συνήθως νοσηλεία 1 ημέρας.