«Οι συνάδελφοί μου (Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου και Ραγκούσης) επισημαίνουν πράγματα με τα οποία δε θα μπορούσε να διαφωνήσει κανείς. Βρισκόμαστε όμως στην πιο κρίσιμη ώρα της μάχης και δε νομίζω ότι έχουμε την πολυτέλεια να βλέπουμε την επόμενη ημέρα» αναφέρει για την επιστολή των τριών βουλευτών στον πρωθυπουργό.
Εν αναμονή της συμφωνίας για «κούρεμα» μεγαλύτερο του 21% που προβλέπει η συμφωνία της 21ης Ιουλίου και με δεδομένη την ένταση που υπάρχει στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, πολλοί λένε ότι οι εκλογές είναι θέμα ημερών. Υπό ποίες προϋποθέσεις θα μπορούσαν να γίνουν;
Σήμερα, έχουμε φτάσει σ’ ένα σημείο-καμπή, όπου παλεύουμε για μια οριστική λύση, για να τελειώνουμε με την αβεβαιότητα που υπονομεύει τις προσπάθειες ενός ολόκληρου λαού. Έχουμε φτάσει σ’ ένα σημείο όπου η Ευρώπη καλείται να λάβει τις σοβαρές αποφάσεις για να γυρίσουμε
σελίδα, να μην κινδυνεύσει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και να χτίσουμε πάνω στις θετικές αποφάσεις του Ιουλίου. Νομίζω ότι είναι αντιληπτό, ότι σε ένα τέτοιο σημείο, οι εκλογές θα ήταν μια πραγματική αυτοκτονία.
Σκέπτεστε ότι σε μία από τις επόμενες κρίσιμες ψηφοφορίες, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία μπορεί να μην αντέξει;
Στις πλάτες της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ έχει πέσει το ιστορικό βάρος να ψηφίσει όλες εκείνες τις επώδυνες αλλά αναγκαίες για την ομαλότητα της χώρας αποφάσεις. Και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ανταποκρίνονται στην αφόρητη πίεση που τους ασκείται με υπευθυνότητα και με πλήρη συναίσθηση της ιστορικής ευθύνης που πολλές φορές είναι μεγαλύτερη από αυτή που τους αναλογεί. Είμαι βέβαιος ότι την ίδια υπευθυνότητα θα επιδεικνύουν όποτε αυτό απαιτείται.
Έχετε μιλήσει πολλές φορές για την ανάγκη συναίνεσης. Ούτε από τα υπόλοιπα κόμματα, ούτε από την πλειοψηφία της ελληνικής κοινής γνώμης φαίνεται ότι υπάρχει τέτοια διάθεση. Μήπως ήρθε η ώρα να αποφασίσει ο λαός;
Οφείλουν όλες οι πολιτικές και τις κοινωνικές δυνάμεις να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να σχηματίσουν ένα μεγάλο εθνικό μέτωπο, κάτι το οποίο άλλωστε υφίσταται σε χώρες με παρόμοια προβλήματα, όπως η Ιρλανδία και η Πορτογαλία. Να βρεθεί ένα ελάχιστο πλαίσιο συνεννόησης στο οποίο θα συμμετέχουν πέρα από τα κόμματα και κοινωνικές δυνάμεις, επιχειρηματίες, συνδικάτα, κοινωνικοί εταίροι και μέσα ενημέρωσης. Και επιτρέψετε μου να πω, ότι κατά την εκτίμησή μου η σιωπηρή πλειοψηφία των πολιτών τάσσεται υπέρ μιας ευρείας συνεννόησης των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων.
Με βάση τον υπάρχοντα διαχωρισμό στην ελληνική κοινή γνώμη για το υπέρ ή κατά των μεταρρυθμίσεων τρεις συνάδελφοί σας, κορυφαίοι υπουργοί προέβησαν σε μία κίνηση στην οποία δίνονται ήδη χαρακτηριστικά συγκρότησης ομάδας με φόντο την «επόμενη ημέρα» στο ΠΑΣΟΚ. Πως τοποθετείστε εσείς σε σχέση με αυτήν την πρωτοβουλία;
Kαταλαβαίνω τις δημοσιογραφικές ερμηνείες αλλά επιτρέψτε μου να θυμίσω ότι βρισκόμαστε στην ώρα της πιο κρίσιμης μάχης. Δεν νομίζω ότι αυτή τη στιγμή έχουμε την πολυτέλεια να βλέπουμε την επόμενη μέρα, όπως λέτε.
Πέρα από αυτό, αν θέλετε να διατυπώσω μια εν τάχει κρίση, θα έλεγα ότι οι συνάδελφοί μου επισημαίνουν δυο τρία πράγματα με τα οποία δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει κανείς. Ποιος δεν συμφωνεί με την αναγκαιότητα της ενότητας, ειδικά σε τόσο κρίσιμες στιγμές όσο σήμερα, ή με την επισήμανση για τις διαλυτικές κοινωνικές επιπτώσεις της ανομίας. Ειδικά Εγώ δεν θα μπορούσα, καθώς όπως γνωρίζετε υποθέτω, έδωσα έμπρακτα μάχες με την ανομία.
Σωστό είναι επίσης να τονίζεται ότι οι συντεχνίες στρέφονται διαχρονικά κατά των συλλογικών κοινωνικών συμφερόντων. Και βέβαια, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, δεν είναι συλλήβδην συντεχνιακές οι διαμαρτυρίες των εργαζομένων. Στην πλειονότητά τους είναι δίκαιες, ωστόσο αυτό δεν δικαιώνει την ακραία μορφή που συχνά παίρνουν. Δεν κατανοώ λόγου χάρη, τις καταλήψεις που γίνονται και κάνω έκκληση και από αυτό το βήμα, στους συνδικαλιστές να εγκαταλείψουν τέτοιου είδους πρακτικές που ακυρώνουν τις προσπάθειες και τις θυσίες του ελληνικού λαού.
Κι αφού θίξαμε το θέμα, για να πούμε και όλη την αλήθεια, υπάρχουν πράγματι συντεχνίες που αντιστρατεύονται συνειδητά το συλλογικό συμφέρον. Η συντεχνία αυτών που φοροδιαφεύγουν μονίμως, αυτών που παραοικονομούν μονίμως, η συντεχνία αυτών που δεν επενδύουν σήμερα τον πλούτο που κέρδισαν από τη χώρα την περίοδο των καλών χρόνων. Με αυτές τις συντεχνίες ακόμη δεν τα βάλαμε και γι΄αυτό υπάρχει διάχυτο το αίσθημα του κόσμου ότι δεν έχουμε αποδώσει δικαιοσύνη. Πρέπει να αποδώσουμε δικαιοσύνη.
Είστε εδώ και κάποιους μήνες στη θέση του υπευθύνου για την αγορά. Για την ανάπτυξη. Τι μπορείτε να πείτε σε όσους βλέπουν με απογοήτευση και τάσεις φυγής από την Ελλάδα το μέλλον;
Προσπαθούμε σε ακραίες συνθήκες να υποκαταστήσουμε την τεράστια πιστωτική στενότητα που αντιμετωπίζουν οι τράπεζές μας και να χρηματοδοτήσουμε την αναστήλωση της οικονομίας μας. Με ουσιαστική αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων, με την αύξηση των άμεσων ξένων επενδύσεων και με την περαιτέρω ενίσχυση των εξαγωγικών μας επιχειρήσεων μπορούμε να δώσουμε σημαντικές ανάσες στην αγορά. Από κει και πέρα, και με αφορμή την ερώτησή σας, θα ήθελα να απευθυνθώ ειδικά στους νέους της πατρίδας μας, τους καλά μορφωμένους νέους, που αυτή τη στιγμή δέχονται με μεγαλύτερη ένταση τα χτυπήματα της κρίσης. Ξέρω ότι πολλοί νέοι μας θέλουν να φύγουν, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στο εξωτερικό. Τους καταλαβαίνω. Τους καλώ, όμως, να διαμορφώσουμε τώρα και από κοινού το πλαίσιο της νέας Ελλάδας που επιθυμούμε. Είναι καθήκον μας, να δώσουμε στις γενιές που έρχονται το χώρο να αναπνεύσουν και να αναπτυχθούν. Να απελευθερώσουμε τις δικές τους δυνάμεις, που τις χρειαζόμαστε. Να τους δώσουμε την ευκαιρία να επενδύσουν στη δημιουργικότητα, στη φαντασία, στις γνώσεις, στα ταλέντα τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου