Νέος τύπος βαλβίδας καρδιάς στην υπηρεσία της ιατρικής

Ένας νέος τύπος βαλβίδας καρδιάς, που έχει δημιουργηθεί από ιστό αγελάδας και εισάγεται στο σώμα με καθετήρα, χαιρετίστηκε από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα ως μια σημαντική εξέλιξη, η οποία μπορεί να εξαλείψει σε αρκετούς καρδιοπαθείς την ανάγκη για εγχείρηση ανοικτής καρδιάς.
Η μέθοδος προορίζεται για ασθενείς υψηλού κινδύνου, οι οποίοι πάσχουν από σοβαρή στένωση της αορτής, με συνέπεια η φραγμένη βαλβίδα να εμποδίζει τη ροή του πλούσιου σε οξυγόνου αίματος, με αποτέλεσμα η καρδιά να «ζορίζεται» να λειτουργήσει ως αντλία.

Περίπου ένα στα 10 άτομα άνω των 65 ετών μπορεί να εμφανίσουν το συγκεκριμένο πρόβλημα, το οποίο, αν δεν αντιμετωπιστεί χειρουργικά, οδηγεί σχεδόν τους μισούς σε θάνατο μέσα στην επόμενη διετία.

Η νέα τεχνική, που παρουσιάστηκε από τον πρόεδρο του Ιατρικού Κέντρου του πανεπιστημίου Κολούμπια Γκρεγκ Σμιθ στο συνέδριο του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας στη Νέα Ορλεάνη, συνίσταται στην εισαγωγή της βιοπροσθετικής βαλβίδας μέσω ενός σωλήνα (καθετήρα) από μια αρτηρία στα πλευρά ή στο πόδι του ασθενούς, με τρόπο πολύ λιγότερο επεμβατικό σε σχέση με την
παραδοσιακή χειρουργική μέθοδο.

Τόσο στη συμβατική χειρουργική επέμβαση, όσο και στη νέα, οι εισαγόμενες βαλβίδες είναι από αγελαδινό ιστό, όμως στη δεύτερη περίπτωση η βαλβίδα μπορεί να είναι μικρότερη σε μέγεθος, ταυτόχρονα όμως να έχει μεγαλύτερο άνοιγμα για τη ροή του αίματος.


Η νέα τεχνική -που έχει ήδη εγκριθεί στην Ευρώπη, αλλά όχι ακόμα στις ΗΠΑ- έχει ανάλογα ποσοστά επιβίωσης των ασθενών με τη συμβατική μέθοδο, αλλά αυξάνει κατά σχεδόν δύο χρόνια το προσδόκιμο ζωής τους, ενώ μειώνει σημαντικά το κόστος (περίπου στο ένα τρίτο της επέμβασης ανοικτής καρδιάς).

Το ποσοστό θανάτων με τη νέα μέθοδο κατά την επέμβαση ήταν 3,4% έναντι 6,4% της μεθόδου ανοικτής καρδιάς, αν και μετά την παρέλευση ενός έτους τα ποσοστά θανάτου των δύο μεθόδων είχαν σχεδόν εξισωθεί.

Από την άλλη, η νέα μέθοδος έχει αυξημένα ποσοστά πιθανών καρδιαγγειακών επιπλοκών, όπως κίνδυνο αιμορραγίας και εγκεφαλικού επεισοδίου μετά την εγχείρηση (11% έναντι 3,2% της παραδοσιακής τεχνικής). Το ζήτημα του αυξημένου κινδύνου μελετάται από τους ερευνητές, οι οποίοι επίσης μελετούν την περαιτέρω βελτίωση της βαλβίδας, ώστε να εισάγεται μέσω ενός ακόμη μικρότερου καθετήρα.

Πολλοί καρδιολόγοι θεωρούν ότι η νέα μέθοδος σε λίγα χρόνια θα έχει γίνει ευρέως διαδεδομένη και θα χρησιμοποιείται σε χιλιάδες καρδιοπαθείς κάθε χρόνο, αλλάζοντας ουσιαστικά τον τρόπο αντιμετώπισης της στένωσης της αορτής.