Αυτό μάς δίνει τη δυνατότητα να ρίξουμε μια ματιά στην για πολλούς λόγους αξέχαστη χρονιά που ετοιμάζεται να μας αποχαιρετήσει και να εντοπίσουμε τα πιο χαρακτηριστικά της στιγμιότυπα.
* Ο κόσμος είναι επίπεδος;
Το iPad και οι λοιπές επίπεδες συσκευές διεκδίκησαν (και πήραν) κάτι περισσότερο από το δίκαιο μερίδιο δημοσιότητας που τους αναλογούσε. Ειδικά η συσκευή της Apple έγινε γρήγορα η αγαπημένη των μεγάλων εκδοτικών συγκροτημάτων των ΗΠΑ, που είδαν σε αυτό μια πλατφόρμα για την ανάπτυξη συνδρομητικών υπηρεσιών. Ο χρόνος θα δείξει αν θα τους δικαιώσει αυτή η
επιλογή, που σε κάποιες περιπτώσεις φτάνει μέχρι και τη... θεοποίηση του iPad.
* ή μήπως τρισδιάστατος;
Νομίζουμε πως μία από τις εκπλήξεις της χρονιάς ήταν το μικρό κύμα με τις τηλεοράσεις 3D που έκαναν την εμφάνισή τους πρώτα στις ΗΠΑ. Δεν ήταν κάτι το αναμενόμενο, κυρίως επειδή η
παραγωγή τίτλων (αναφερόμαστε πρωτίστως σε κινηματογραφικές παραγωγές) σε 3 διαστάσεις για οικιακή χρήση δεν έχει αποκτήσει ιδιαίτερη δυναμική.
Για εκπομπές 3D από τους τηλεοπτικούς σταθμούς ούτε λόγος να γίνεται, όμως οι κατασκευαστές των τηλεοράσεων επιμένουν πως υπήρχε λόγος να λανσάρουν τις εν λόγω συσκευές.
* Το Internet της διαφάνειας
Εδώ θα σταθούμε λίγο περισσότερο. Από τη μία έχουμε το Wikileaks που «χτύπησε» δύο φορές τις ΗΠΑ. Η πρώτη ήταν με τη δημοσιοποίηση εγγράφων για το Ιράκ και το Αφγανιστάν και η δεύτερη (που έκανε απείρως διασημότερο το Wikileaks και... περιζήτητο το δημιουργό του, Τζούλιαν Ασάνζ) με τα τηλεγραφήματα από τις αμερικανικές πρεσβείες και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Στη δεύτερη υπόθεση στήθηκε και μια έντονη μάχη χαρακωμάτων με την «εξορία» του Wikileaks από την Amazon και την EveryDNS, καθώς και τις επιθέσεις των «Ανωνύμων» εναντίον Paypal, Visa, MasterCard και λοιπών δυνάμεων.
Η γενική αντίληψη για το Wikileaks είναι ότι υπηρετεί το δόγμα «το κοινό δικαιούται να γνωρίζει», άποψη που φυσικά δέχεται πολλές ενστάσεις.
* Το δημόσιο -με το ζόρι- Internet
Τα συστήματα κοινωνικής δικτύωσης με το Facebook να αποτελεί την αναμφισβήτητη «ναυαρχίδα» περιορίζουν διαρκώς τον ιδιωτικό χώρο. Ολοένα περισσότερο οι χρήστες του Διαδικτύου αποκαλύπτουν πληροφορίες που μέχρι πριν από 5-10 χρόνια δεν θα τους περνούσε από το μυαλό πως με μεγάλη χαρά θα δημοσίευαν στο Διαδίκτυο.
Αποκαλύπτουμε κάθε προσωπική μας πληροφορία στο Facebook, λέμε μέσω του Twitter τι κάνουμε και δείχνουμε μέσω του Foursquare πού βρισκόμαστε. Φυσικά δεν το κάνουν όλοι στον ίδιο βαθμό, αλλά όσο περνά ο καιρός ο ιδιωτικός χώρος όλο και μικραίνει σε διαστάσεις.
Υπέρ αυτής της σμίκρυνσης της ιδιωτικής σφαίρας (σ.σ. αναμενόμενο, μάλλον) τάσσεται και ο δημιουργός του Facebook, Μαρκ Τσούκερμπεργκ, που υποστήριξε αυτή την άποψη και με δημόσιες δηλώσεις που προκάλεσαν αρκετή συζήτηση. Ισως όμως να πρόκειται για μια έκρηξη ειλικρίνειας του νεαρού πολυεκατομμυριούχου, ο οποίος χαρακτηρίστηκε από το περιοδικό «Time» «Πρόσωπο της Χρονιάς».
Το 2010 δεν ήταν μεν η χρονιά του Facebook, αλλά αν λάβουμε υπόψη μας και αυτές τις απόψεις ίσως οι συνάδελφοι του «Time» να μην είχαν και τόσο άδικο στο τέλος.
* Η εξάπλωση του Android
Το 2010 δεν ήταν η πιο ανέμελη χρονιά για την Google, που στο κομμάτι των «κοινωνικών υποδομών» δεν τα πήγε και πολύ καλά. Το Wave μάς άφησε χρόνους πριν προλάβουμε να καταλάβουμε τι έκανε (μάλλον αυτός ήταν και ο λόγος της ξαφνικής ευθανασίας), το Buzz δεν κατάφερε να γίνει ο... φονιάς του Twitter και οι απόπειρες δημιουργίας ενός σοβαρού ανταγωνιστή του Facebook έμειναν απλώς απόπειρες.
Προσθέστε τους νομικούς πονοκεφάλους που προκάλεσε το Street View και την έρευνα που ανακοίνωσε πως θα διεξαγάγει η Κομισιόν για να διαπιστώσει αν η Google καταχράται τη δεσπόζουσα θέση της στην παγκόσμια διαδικτυακή αγορά και έχετε μια σχεδόν πλήρη εικόνα. Υπάρχει βέβαια και ένα «όμως».
Η Google εξαπλώνεται όχι τόσο μέσω Διαδικτύου αλλά μέσω πιο «κλασικού» λογισμικού. Το Android ήδη κάνει αισθητή την παρουσία του ανησυχώντας αρκετά την Apple και η Google ετοιμάζεται πλέον για απόβαση στα φορητά συστήματα και με το Chrome OS, το οποίο μάλλον θα είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες για το 2011. Δεν είμαστε πολύ κοντά στο να χαρακτηρίσουμε την Google ως εταιρεία «κλασικού» λογισμικού, αλλά δεν είμαστε πια και τόσο μακριά.
* Τα «σύννεφα» πυκνώνουν
Ενας όρος που ακούσαμε πολύ συχνότερα το 2010 σε σύγκριση με το 2009 ήταν το «cloud computing». Η ιδέα είναι απλή και για τους πιο παλιούς κάθε άλλο παρά ριζοσπαστική. Αντί να αποθηκεύεις τις πληροφορίες τοπικά, σε έναν σκληρό δίσκο για παράδειγμα, τις πετάς σε έναν υπολογιστή «κάπου στο Internet», χωρίς να γνωρίζεις πού ακριβώς βρίσκεται αυτός.
Κάτι παρόμοιο συνέβαινε (σε μικρότερη κλίμακα βέβαια) πριν από την επέλαση των προσωπικών υπολογιστών, όταν στα γραφεία έβλεπες μια οθόνη και ένα πληκτρολόγιο και τα πάντα αποθηκεύονταν σε ένα κεντρικό σύστημα που ήταν αθέατο στα μάτια του χρήστη.
Τα «δίκτυα νέφους» φαίνεται να αποτελούν μια καλή λύση για τη φιλοξενία δεδομένων τόσο για οικιακούς χρήστες όσο και για επιχειρήσεις, αλλά φυσικά τα θέματα προστασίας του απορρήτου δίνουν βροντερό «παρών» και εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου