ΣτΕ: Το παιδί διαλέγει γονέα για επιμέλεια

Η γνώμη του τέκνου πρέπει να συνεκτιμάται από τα δικαστήρια όταν ρυθμίζονται θέματα γονικής μέριμνας έκρινε ο Άρειος Πάγος με την υπ΄ αριθμ. 201/2010 απόφασή του. Ειδικότερα, στην απόφαση αναφέρεται ότι «το αρμόδιο δικαστήριο, προκειμένου επί διακοπής της συμβιώσεως των συζύγων, να ρυθμίσει τη γονική μέριμνα, πρέπει να ζητεί και να συνεκτιμά και τη γνώμη του τέκνου εφόσον κρίνει ότι έχει την απαιτούμενη ωριμότητα», δηλαδή, «να έχει την ικανότητα να αντιληφθεί το συμφέρον του».
Για την κρίση του δε αυτή, ως προς την ύπαρξη ή μη τέτοιας ωριμότητας που «σχηματίζεται από την ελεύθερη εκτίμηση των αποδείξεων, ούτε ειδική αιτιολογία απαιτείται, ούτε αναιρετικός έλεγχος
επιτρέπεται, αφού αυτή αποτελεί εκτίμησης πραγματικού γεγονότος».

Στην προκειμένη περίπτωση τη Δικαιοσύνη απασχόλησε περίπτωση κατά την οποία ο γάμος λύθηκε αμετάκλητα με διαζύγιο και κρίθηκε από το Εφετείο ότι για το συμφέρον του ανήλικου επιβάλλεται να παραμείνει με τη μητέρα του στην Ελλάδα, χωρίς ωστόσο να ζητηθεί η γνώμη του επτάχρονου παιδιού. Το Εφετείο έκρινε ότι λόγω της μικρής ηλικίας του δεν έχει τη δυνατότητα να αντιληφθεί το πραγματικό συμφέρον του και να εκφράσει τη γνώμη του με ποιόν από τους δύο γονείς επιθυμεί να παραμείνει.

Στη συνέχεια τόσο το Εφετείο όσο και ο Αρειος Πάγος απέρριψαν την αγωγή του πατέρα που ζητούσε να του ανατεθεί αποκλειστικά η επιμέλεια του ανήλικου παιδιού. Με άλλη δεύτερη απόφασή του ο Άρειος Πάγος (204/2010) έκρινε ότι για να μην είναι αόριστη η αγωγή «περί διατροφής τέκνου», πρέπει να αναφέρονται σ’ αυτήν «η αδυναμία του ανηλίκου τέκνου να διατρέφει τον εαυτό του από τα εισοδήματα της περιουσίας ή από το προϊόν της εργασίας του, τα περιουσιακά στοιχεία του εναγομένου γονέα και το χρηματικό ποσό που χρειάζεται το τέκνο για την διατροφή του, με βάση τις ανάγκες του, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής του, χωρίς να απαιτείται να εκτίθενται και οι οικονομικές δυνάμεις του άλλου γονέα».