«Θα φαααάμε, θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε». Ο Καραγκιόζης, με τον οποίο έχουν μεγαλώσει γενεές και γενεές Ελλήνων, απέκτησε... τουρκική υπηκοότητα, ελέω Ουνέσκο. Η τελευταία επικύρωσε σχετική απόφαση που είχε ληφθεί πέρυσι από μια υποεπιτροπή της, η οποία απαρτιζόταν από εκπροσώπους έξι χωρών: της Τουρκίας, της Εσθονίας, του Μεξικού, της Βόρειας Κορέας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Κένυας.
Η υποεπιτροπή είχε συνεδριάσει στο Αμπου Ντάμπι και είχε αποδεχτεί την εισήγηση που συνέταξε το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκίας, βάσει της οποίας τόσο ο Καραγκιόζης όσο και ο Χατζηαβάτης είναι Τούρκοι.
Η απόφαση επικυρώθηκε και από την αρμόδια επιτροπή της Ουνέσκο, κατόπιν και της επιφύλαξης που διατύπωσε η διευθύντρια Νεότερου Πολιτισμού του δικού μας υπουργείου Πολιτισμού, Τέτη Χατζηνικολάου, ότι ο Καραγκιόζης αποτελεί άυλη φιγούρα της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας αλλά και κατόπιν της «εκπροσώπου της Ελλάδας στη Διακυβερνητική Διάσκεψη, η οποία έκανε σαφή τη θέση της Ελλάδας ότι ο Καραγκιόζης αποτελεί μέρος της πολιτιστικής εμπειρίας του
ελληνικού λαού», όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του ΥΠΠΟΤ.
Η Ελλάδα μέσω των αρμοδίων υπηρεσιών, σε συνεργασία με μεσογειακά, βαλκανικά και μεσανατολικά κράτη, επανέφερε στην Ουνέσκο εισήγηση ώστε το Θέατρο Σκιών να αναγνωριστεί ως κοινή πολιτιστική κληρονομιά της ευρύτερης περιοχής.
Ειδικότερα όσον αφορά την ελληνική εκδοχή του Καραγκιόζη, είναι ένα ζωντανό κεφάλαιο της νεότερης πολιτιστικής κληρονομιάς». «Θεωρώ ότι πρέπει κι εμείς να κατοχυρώσουμε τον δικό μας Καραγκιόζη και Χατζηαβάτη και όλους τους άλλους ήρωες του Θεάτρου Σκιών μας σαν μέρος της ελληνικής παράδοσης.
Μέσα από τον παραδοσιακό Καραγκιόζη περνάει όλη η ιστορία του ελληνικού λαού. Είναι ο καθρέφτης της ελληνικής κοινωνίας. Για μας αποτελεί παράδοση. Για τους Τούρκους το θέμα είναι καθαρά οικονομικό...», υπογραμμίζει η κ. Μένια Σπαθάρη, διευθύντρια του Σπαθάρειου Μουσείου Θεάτρου Σκιών.
Η καταγωγή
«Ας μη βασιζόμαστε σε μύθους και θρύλους... Η καταγωγή του Καραγκιόζη αναζητάται στη βαθιά ιστορία ενός παγκοσμίου θεάτρου σκιών... Από την Κωνσταντινούπολη έφτασε στην Ελλάδα το 1860 χάριν του μπάρμπα-Γιάννη Μπράχαλη, ο οποίος το παρουσίασε σε καφενεία όπως το παρέλαβε... Εξαιτίας του Μίμαρου έγινε ελληνικό οικογενειακό θέατρο, ύστερα από το 1900, και προσαρμόστηκε στα δικά μας ήθη και έθιμα. Οι ήρωες που βγήκαν στο μπερντέ καθιερώθηκαν από παλιούς καλλιτέχνες του Θεάτρου Σκιών μαθητές του Μίμαρου. Κάθε καραγκιοζοπαίκτης καθιέρωνε και έναν ήρωα στο πανί, προσέθετε μία φιγούρα, μια καινοτομία, σάτιρα, σκηνικά...», εξηγεί η ίδια.
«Ο Καραγκιόζης είναι αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού μας», αναφέρει ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Γρηγόρης Δελαβέκουρας. Ο ίδιος συμπληρώνει πως, σύμφωνα με τη σχετική ενημέρωση που είχε από το υπουργείο Πολιτισμού, κατά τις αρχές της άυλης κληρονομιάς (που ορίζει η σύμβαση της UNESCO) «στο ίδιο αγαθό μπορούν να προσχωρήσουν δύο χώρες».
ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΟΥ
«180 χρόνια από τότε που ο Δημήτρης Σαρδούνης - Μίμαρος στην Πάτρα (1890) εξελληνοποίησε το θέαμα..., ο Καραγκιόζης έκανε μια τεράστια διαδρομή μέχρι τις μέρες μας, δίνοντάς του τη φόρμα που έχουμε σήμερα, ώστε να είναι πλέον το μοναδικό στο είδος του ελληνικό παραδοσιακό θέατρο», αναφέρει το «Πανελλήνιο Σωματείο Θεάτρου Σκιών».
ethnos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου