«Οχι» είναι η απάντηση του υπουργείου στο αναρτημένο στην ηλεκτρονική διαβούλευση για τις συγχωνεύσεις νοσοκομείων του υπουργείου Υγείας σχόλιο, ανωνύμου, που συμπυκνώνει την αλήθεια κάθε κατοίκου της δυτικής Αθήνας. Το νοσοκομείο «μετατρέπεται σε πλήρες Κέντρο Υγείας αστικού τύπου», σύμφωνα με την τελική πρόταση «Αναδιατάξεων Μονάδων Υγείας ΕΣΥ», του
υπουργείου.
Ο λόγος για το Γενικό Νοσοκομείο Δυτικής Αττικής «Η Αγία Βαρβάρα». Ενα νοσοκομείο που απλώνεται σε 55 ζηλευτά στρέμματα στη δυτική Αθήνα. Που καλύπτει τις υγειονομικές ανάγκες των κατοίκων της δυτικής Αθήνας (Αγία Βαρβάρα, Αιγάλεω, Περιστέρι, Χαϊδάρι) και δήμων του Πειραιά (Κορυδαλλός, Νίκαια, Κερατσίνι, Δραπετσώνα). Περιοχές που κατοικούνται από χαμηλά οικονομικά στρώματα, αλλά και με ιδιαιτερότητες πληθυσμιακές, τσιγγάνους, μετανάστες.
Ενα νοσοκομείο που καλύπτει εργαστηριακά τους έγκλειστους των φυλακών Κορυδαλλού, ΚΑΠΗ και δημοτικά ιατρεία της ευρύτερης περιοχής και φιλοξενεί τους μεταφερθέντες ασθενείς -160 τον αριθμό- με χρόνιες παθήσεις από τα ιδρύματα αναπήρων του Σκαραμαγκά. Ενα νοσοκομείο που δεν είναι ελλειμματικό.
100.000 ασθενείς το χρόνο
Ο πληθυσμός αναφοράς του ξεπερνά το ένα εκατομμύριο κατοίκους. Και οι επισκέψεις μόνο στα εξωτερικά ιατρεία είναι περισσότερες από 100.000 τον χρόνο.
Από την ημέρα που δημοσιοποιήθηκε (1η Ιουλίου) η τελική πρόταση «Λειτουργικών Αναδιατάξεων Μονάδων Υγείας Εθνικού Συστήματος Υγείας» του υπουργείου Υγείας, οι κάτοικοι της δυτικής Αθήνας έχουν ξεσηκωθεί. Ξεκίνησε μια σειρά κινητοποιήσεων, με χαρακτηριστικό την αγωνία, αλλά και τη θέληση των κατοίκων να παλέψουν για να παραμείνει το νοσοκομείο.
«Οχι στη διάλυση του νοσοκομείου. Αναβάθμιση τώρα», γράφει το πανό που καλωσορίζει τον επισκέπτη στο κατάφυτο, ατελείωτο σε έκταση, νοσοκομείο.
«Η δυτική Αττική δεν αντέχει να χάσει το νοσοκομείο της», λέει στην «Ε» ο 73χρονος Θανάσης Γαλάνης, που βρισκόταν στο νοσοκομείο για επανεξέταση: «Μια επίσκεψη αρκεί για να αποδείξει την προχειρότητα της κυβέρνησης. Πού θα τρέχουμε εμείς; Στο υπερπολυτελές, αλλά αργοκίνητο "Αττικόν" ή στο αποδιοργανωμένο και νευρικό "Νίκαιας". Εδώ έρχεσαι και ηρεμείς, θυμίζει εξοχή, αλλά κάνεις και τη δουλειά σου σε λίγες ώρες».
«Ποιο θα κλείσει; Αυτό; Πού το άκουσες; Ενα νοσοκομείο έχουμε εμείς. Κι είμαστε φτωχοί. Κάτω στην Αθήνα που έχει τόσα και είναι μια γειτονιά, γιατί δεν τα κλείνουν;», λέει η 63χρονη Μίνα Στυλιανού, επισκέπτρια ασθενούς, που δεν γνώριζε τα σχέδια του υπουργείου.
Οι κουβέντες της θυμίζουν εκείνες του πρώην προέδρου της επιτροπής ειδικών του υπουργείου Υγείας, νυν κυβερνητικού εκπροσώπου Ηλία Μόσιαλου, στην πρώτη σύσκεψη για τις συγχωνεύσεις (19/4): «Δεν θα ήθελα να το δω να κλείνει, όταν διατηρούμε όλα τα νοσοκομεία της Βασιλίσσης Σοφίας και της Μεσογείων. Και μάλιστα όταν διαθέτει εξαιρετική υποδομή, εργαστηριακή, μικροβιολογική, βιοχημική. Να γίνει προπάθεια», είχε πει.
«Προσπαθούμε για τα αυτονόητα. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να διαφυλάξουμε αυτό που έχουμε, αν όχι να το αναβαθμίσουμε», λέει στην «Ε» η δημοτική σύμβουλος Μ. Σιαραμπή.
Σχέδιο υποβάθμισης
Οι εργαζόμενοι στο νοσοκομείο μιλούν για «σχέδιο υποβάθμισης του νοσοκομείου από το υπουργείο και τη 2η υγειονομική περιφέρεια» και φέρουν ως παραδείγματα την αλλαγή της ημέρας εφημερίας και το άδειασμα της χειρουργικής κλινικής του νοσοκομείου.
«Η υγειονομική περιφέρεια άλλαξε τη μέρα εφημερίας του νοσοκομείου και από εφημερία με το νοσοκομείο της Βούλας και το "Θριάσιο" μας έβαλαν να εφημερεύουμε με το "Αττικόν" που είναι πιο κοντά σε εμάς. Επιπλέον, το ΕΚΑΒ σταμάτησε να μας φέρνει περιστατικά για να φανεί η χαμηλή πληρότητα των κλινών μας και να πραγματοποιήσουν το σχέδιό τους για μετατροπή του νοσοκομείου σε κέντρο υγείας», λέει στην «Ε» ο πρόεδρος των εργαζομένων του νοσοκομείου Μιχάλης Σελέκος.
«Ή χειρουργική κλινική του νοσοκομείου αποδυναμώθηκε μετά τη λήξη συμβάσεων δύο γιατρών, οι οποίες δεν ανανεώθηκαν. Επιπλέον, ένας γιατρός μετατέθηκε στο "Σισμανόγλειο" και ένας βρίσκεται για μεγάλο χρονικό διάστημα σε αναρρωτική άδεια. Από επτά γιατρούς, η χειρουργική έμεινε με τρεις και τον διευθυντή της (οι διευθυντές δεν εφημερεύουν)», λέει ο αντιπρόεδρος των εργαζομένων Κώστας Κέκας.
Μεταξύ άλλων, το κέντρο υγείας που προτείνει το υπουργείο θα διαθέτει και Μονάδα Τεχνητού Νεφρού.
«Αν το νοσοκομείο γίνει κέντρο υγείας και παραμείνει, όπως γράφει το σχέδιο του υπουργείου, η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού, που πραγματοποιεί 45 συνεδρίες ημερησίως, θα είναι καλυμμένος ο ασθενής;», λέει ο πρόεδρος των εργαζομένων και συνεχίζει: «Αν κάτι δεν πάει καλά στη διάρκεια της αιμοκάθαρσης και χρειαστεί νοσηλεία, θα ξεκινήσει η μεταφορά του στο "Αττικόν"; Μπορεί την απάντηση να δώσουν τα 2 ιδιωτικά κέντρα που υπάρχουν στην περιοχή και το τρίτο που ετοιμάζεται να ανοίξει».
Η τελική πρόταση του υπουργείου
Η τελική πρόταση του υπουργείου Υγείας για το «Αγία Βαρβάρα» αναφέρει: «Μετατρέπεται σε πλήρες Κέντρο Υγείας Αστικού Τύπου, με μονάδα βραχείας νοσηλείας (5-10 κλινών), χειρουργεία μίας ημέρας νοσηλείας (5-10 κλινών), ηπατολογικό και δερματολογικό ιατρείο, οδοντιατρικό τμήμα γα την εξυπηρέτηση ειδικών ομάδων ασθενών, διαγνωστικό κέντρο (βιοπαθολογικό-ακτινοδιαγνωστικό), Μονάδα Τεχνητού Νεφρού και μονάδα υποστήριξης ασθενών με νεοπλασίες στην ανακουφιστική φροντίδα, που προτείνεται να υπαχθεί στο Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας Πειραιά «Ο Αγιος Παντελεήμων» (εναλλακτικά στο πανεπιστημιακό γενικό νοσοκομείο «Αττικόν»).
kryfokamari: Έχασε η Βενετιά βελόνι...
Τον τελευταίο χρόνο νοσηλεύτηκε συγγενικό μου πρόσωπο στο εν λόγω νοσοκομείο. Έτσι μπορώ να μιλήσω για αυτά που είδαν και άκουσαν τα δικά μου μάτια και αυτιά.
Από που να ξεκινήσω...
* Το νοσηλευτικό προσωπικό δεν έδινε σημασία σε κανέναν ασθενή εκτός από τα απολύτως απαραίτητα και αυτά με ερωτηματικό. Θα περνούσαν να βάλουν θερμόμετρο στον ασθενή 1 -2 φορές την ημέρα. Αν χρειαζόταν παραπάνω ήταν υποχρεωμένος ο ασθενής ή οι συγγενείς του να πάρουν την θερμοκρασία του και να σημειώνουν σ' ένα χαρτί πόσο είχε και τι ώρα.
Όσοι είχαν καθετήρα και έπρεπε να γνωρίζει ο γιατρός την ποσότητα των ούρων, ο ασθενής ή οι συγγενείς ήταν υποχρεωμένοι να μετράνε την ποσότητα των ούρων ανά ώρα και να την σημειώνουν σ' ένα χαρτί.
Την πίεση την έπαιρναν πότε με το χέρι να κρέμεται προς τα κάτω και πότε ανασηκωμένο.
Καθαριότητα ασθενούς δεν υπήρχε καθ' ότι μας εξήγησαν εκνευρισμένοι δεν είναι στα καθήκοντά τους και πρέπει να το αναλάβουμε εμείς. Βέβαια δεν μας εξήγησαν πως ένας συγγενής μπορεί να κουνήσει και να μεταφέρει μόνος του τον ασθενή στην τουαλέτα για να τον πλύνει όταν είναι καλωδιωμένος με ορούς, καθετήρες, οξυγόνο και με κίνδυνο να του πέσει ή να του κάνει άθελά του κακό. Δεν κάνω λόγο για αποκλειστική νοσοκόμα γιατί για να πάει κάποιος σ' αυτό το νοσοκομείο σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και χρήματα.
Όταν περνούσαν οι γιατροί για να εξετάσουν τους ασθενείς μαζί με τους εκπαιδευόμενους, δεν εξηγούσαν στους συγγενείς τι έχει ο άνθρωπός τους και πως είναι η πορεία του. Έπρεπε κάποιος να παραμείνει όλη την ημέρα στο νοσοκομείο και να ψάχνει το γιατρό για να ενημερωθεί.
Όταν έπαιρναν αίμα για να κάνουν εξετάσεις, έπρεπε οι συγγενείς να πάρουν το μπουκαλάκι με το δείγμα και να το πάνε στο απέναντι κτίριο που ήταν τα εργαστήρια γιατί το νοσηλευτικό προσωπικό δεν μπορούσε να αφήσει το πόστο του και την κουβέντα.
Όταν κάποια στιγμή χρειάστηκε να βγουν ακτινογραφίες και να γίνει υπέρηχος άνω - κάτω κοιλίας, ο ασθενής μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο σε ιδιωτική κλινική στην Αθήνα. Ζητώντας την επόμενη μέρα από το γιατρό να μάθουμε τα αποτελέσματα, δεν ήξερε γιατί προφανώς δεν είχε ενδιαφερθεί να μάθει.
Η απάντηση λοιπόν που πήραμε ήταν: Επειδή το απέναντι κτίριο είναι κλειστό και δεν μπορώ να πάρω την απάντηση με fax, η συντομότερη λύση θα είναι να πάτε στην Αθήνα στην τάδε ιδιωτική κλινική και να πάρετε εσείς τα αποτελέσματα και τις εξετάσεις. Αλλά μια και θα πάτε πάρτε και τα αποτελέσματα και των υπολοίπων 5 ασθενών.
Σε ερώτησή μας ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείται μας εξήγησαν ότι τις παίρνουν όταν το ασθενοφόρο θα ξαναπάει στην συγκεκριμένη κλινική κάποιον άλλο ασθενή.
Υπηρεσία καθαριότητος υπήρχε μόνο μια φορά την ημέρα. Δεν χρειάζεται να σας εξηγήσω τι γινόταν στην τουαλέτα.
Αυτά μου έρχονται έτσι πρόχειρα στο μυαλό μου τώρα. Σίγουρα αν κάτσω να σκεφτώ, θα θυμηθώ και άλλα.
Ύστερα λοιπόν φωνάζει το νοσηλευτικό προσωπικό να μην κλείσει το νοσοκομείο, φοβούμενοι για τις δουλειές τους.
Αυτό που έχω να τους πω είναι ότι αν κάποιος κάνει καλά τη δουλειά του δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Αν όμως είναι βολεμένος και έχει μάθει να πληρώνεται και να κάθεται αυτόν θα τον ξεβολέψουμε όλοι εμείς που μας έχει ταλαιπωρήσει και που στο τέλος εμείς τον πληρώνουμε με την εφορία μας δουλεύοντας στον ιδιωτικό τομέα που δεν σηκώνει τέτοιου είδους αραλίκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου