Μαρίνα Ζέας: Συμβίωση των αρχαίων τειχών του Πειραιά με τα τουριστικά σκάφη

Η συμβίωση των αρχαίων τειχών του Πειραιά στη Μαρίνα Ζέας με τα τουριστικά σκάφη αλλά κυρίως με την οχληρή δραστηριότητα της σύγχρονης ζωής έχει αποβεί μοιραία για τις αρχαιότητες που έχουν υποβαθμιστεί ανεπίτρεπτα, έτσι το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο του υπουργείου Πολιτισμού δεν εγκρίνει το αίτημα για την επέκταση του λιμανιού.
Η μακρά συζήτηση όμωςπου έγινε χθες το βράδυ στο ΚΑΣ _ το αίτημα είχε υποβληθεί για πρώτη φορά το 2004 _ ανοίγει το δρόμο,όπως είπε η γενική γραμματέας του ΥΠ.ΠΟ.Τ κυρία Λίνα Μενδώνη για την αναζήτηση του τρόπου που θα συνδυαστεί η προστασία και ανάδειξη των αρχαιοτήτων με την ταυτόχρονη βελτίωση των τουριστικών εγκαταστάσεων του λιμανιού. «Είναι μία πρόκληση για το ενιαίο πλέον υπουργείο,του οποίου οι υπηρεσίες, οι τουριστικές από τη μία μεριά και η Αρχαιολογική Υπηρεσία από την άλλη καλούνται να συνεργαστούν ώστε να μη καταστρέφονται τα αρχαία αλλά και να υπάρχει ποιοτικός τουρισμός»,
ανέφερε χαρακτηριστικά.

Το μικρό λιμάνι, το οποίο στην αρχαιότητα ήταν ο κατ΄ εξοχήν πολεμικός ναύσταθμος της Αθήνας,με πολλά αρχαία κατάλοιπα _τείχος και νεώσοικοι _ να υπενθυμίζουν τη σημασία του, ζήτησε να επεκτείνει η εταιρεία «Μαρίνα Ζέας Α. Ε. » στην οποία έχει εκμισθωθεί από τα ΕΤΑ.

Ούτε η κατάσταση όμως, στην οποία έχουν περιέλθει οι αρχαιότητες από τη σύγχρονη χρήση του λιμανιού _χερσαία και θαλάσσια_ είχαν ληφθεί υπόψη στην περιβαλλοντική μελέτη που έφθασε στο ΚΑΣ, ούτε οι συνέπειες από την επέκταση που θα γινότανμε δύο νέες πλωτές προβλήτες, σταθμό τροφοδοσίας και δεξαμενές καυσίμων, νέο σύστημα αγκυροβολίας, ξύλινο πεζόδρομο, δίκτυαυποδομών, χημικές τουαλέτες κ. ά. Μόνον 20 επιπλέον σκάφη στα 560 που δένουν σήμερα θα προστεθούν άλλωστε με αυτές τις αλλαγές.

Να σημειωθεί ότ ισήμερα τμήματα του αρχαίου τείχους που περιέκλειαν το λιμάνι βρίσκονται σε αποθήκες,σε υπόγεια,κάτω από πεζοδρόμια, μέσα σε κτίρια, ανάμεσα σε φοίνικες, σε παρκάκια όπου παίζουν το ρόλο ζαρντινιέρας για καλλωπιστικά φυτά, μέσα στη θάλασσα όπου χρησιμοποιούνται για το δέσιμο πλοίων, ή είναι απολύτως εξαφανισμένα καθώς έχουν θαφτεί κάτω από τόνους μπάζων από το 1965 όταν έγινε η επιχωμάτωση της παραλίας από τον Σκυλίτση. Η εικόνα τους, όπου είναι ορατά,είναι απαξιωτική για την ιστορία δείχνοντας παράλληλα το έλλειμμα προστασίας της πολιτείας για αυτά.

Την κατάσταση αυτή παρουσίασαν στο ΚΑΣ η αρχαιολόγος της ΚΣΤ΄ Εφορείας Αρχαιοτήτων κυρία Εφη Λυγκούρη και ο αρχιτέκτονας κ. Δημοσθένης Σβολόπουλος. Όπως αναφέρθηκε από τηναρχαία οχύρωση σώζονται περί τα 150 μέτρα τείχους διασπασμένα όμως καθώς βρίσκονται: μεταξύ αναψυκτηρίου και της Ακτής Μπουτσοπούλου,στο χώρο εισόδου και στις αποθήκες του Ναυτικού Μουσείου, κάτω από το πεζοδρόμιο της Ακτής Μουτσοπούλου, κάτω από την κοινόχρηστη οδική έξοδο από την Μαρίνα προς την Ακτή Θεμιστοκλέους και αλλού.

Το ζητούμενο από την αρμόδια Εφορεία Αρχαιοτήτων είναι η ενοποίηση όλων των αρχαιοτήτων της Ζέας και η κατάλληλη ανάδειξή τους,αίτημα που διατυπώνεται και από τους κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι παρουσίασαν χθες στο ΚΑΣ εικόνα εγκατάλειψης και περιθωριοποίησης με διαρκώς αυξανόμενη εγκληματικότητα (έως και εκρήξεις βομβών σε μαγαζιά).

Όπως αναφέρθηκε εξάλλου στη Μαρίνα Ζέας δεν ελλιμενίζονται πλέονμόνον ιδιωτικά σκάφη αλλά και κρουαζιερόπλοια ανεβάζοντας τηνόχληση κατακόρυφα με τα πούλμαν που συνωστίζονται στην προκυμαία αλλά και με τα ελικόπτερα που μεταφέρουν τους τουρίστες ενώ με την επέκταση του λιμανιού μπορεί να χρειασθεί και λειτουργία τελωνείου.