Για όσους δεν κατάλαβαν τι ακριβώς μας προέκυψε στη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα το πούμε όσο πιο απλά γίνεται: Διασώσαμε, προς το παρόν, το δικαίωμα της ψήφου, αλλά βρισκόμαστε ήδη σε διαδικασία ελεγχόμενης πτώχευσης. Δημιουργείται μία Ευρώπη πολλών ταχυτήτων και εμείς είμαστε σίγουρα στην τελευταία. Με το ίδιο ευρώ; Ιδού το ερώτημα...
Είναι γνωστό ότι τα ελληνικά ομόλογα γίνονται αποδεκτά από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα περίπου στο 75% της αξίας τους. Αν γίνουν οριστικά δεκτές οι προτάσεις της Συνόδου, τότε τα νέα ομόλογα που θα εκδοθούν στο μέλλον θα ενσωματώνουν αυτό το ποσοστό «κινδύνου».
Με άλλα λόγια, τα ελληνικά ομόλογα θα έχουν μεγαλύτερο κόστος από τα αντίστοιχα γερμανικά. Δηλαδή, η κρίση παγιώνεται και αποκτά μόνιμη στέγη στην Αθήνα. Το κόστος αυτό θα το επωμιστούν οι ελληνικές τράπεζες, επειδή είναι φορτωμένες με ελληνικά ομόλογα. Οι τράπεζες, με
τη σειρά τους, θα το μετακυλήσουν στους πελάτες τους. Κι εδώ αρχίζουν και δημιουργούνται ερωτήματα. Όπως, για παράδειγμα, πόσο ανταγωνιστικές μπορούν να είναι οι ελληνικές τράπεζες, όταν θα είναι ακριβότερες στα προϊόντα τους από τις τράπεζες της Βόρειας Ευρώπης. Ή πόσα επιπλέον κεφάλαια χρειάζονται οι ελληνικές τράπεζες για να καλύψουν τις ζημίες τους από τα ελληνικά ομόλογα που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους, όταν αυτά θα έχουν χάσει (ή έχουν ήδη χάσει) αυτόματα το 25% της αξίας τους.
Υπό αυτές τις συνθήκες είναι αμφίβολο αν μπορούμε να συμβιώσουμε με τους φίλτατους ισχυρούς μας συνεταίρους υπό την ίδια σκέπη και με το ίδιο κοινό νόμισμα. Το κόστος της συμβίωσης θα είναι τεράστιο, αν όχι δυσβάστακτο και θα αποτελεί μία μόνιμη απειλή για την ανάπτυξη.
Οι Γερμανοί επιδιώκουν μία Ευρώπη που θα εξυπηρετεί απόλυτα τα δικά τους συμφέροντα, όπως αυτοί τα αντιλαμβάνονται. Ο νέος αυτός σχεδιασμός, όμως, δεν εξυπηρετεί την Ευρώπη. Αποτελεί νάρκη στα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι μία κοντόφθαλμη λογική που ανατρέπει πλήρως όλα όσα έχουν επιτευχθεί μέχρι σήμερα.
Στο όνομα της τιμωρίας των πτωχών δημιουργούνται τείχη που δύσκολα θα προσπελασθούν στο μέλλον. Η ρήξη είναι προ των πυλών με ανυπολόγιστες πολιτικές και οικονομικές συνέπειες.
Μπορεί ο κ. Παπανδρέου να δηλώνει ότι αποφύγαμε τα χειρότερα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τελειώσαμε με το θέμα της ψήφου. Δεν υπάρχει κάποια διαβεβαίωση ότι το θέμα αυτό δεν θα επανέλθει σε έξι ή δώδεκα μήνες.
Ποιο είναι το μέλλον; Δεν το ξέρουμε, όπως δεν ξέρουμε αν τελικά το χειρότερο σενάριο είναι εντός ή εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό για το οποίο μπορούμε να είμαστε σίγουροι είναι ότι η Ευρώπη έχει ήδη μπει σε περιπέτειες…
Θανάσης Μαυρίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου