Τρεις ομάδες γενετικών μεταλλάξεων, που προκαλούν οξεία μυελογενή λευχαιμία, ανακαλύφθηκαν από βρετανούς επιστήμονες, εξέλιξη που μπορεί να οδηγήσει σε νέες θεραπείες της νόσου.
Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Wellcome Trust Sanger, με επικεφαλής τον αιματολόγο και ερευνητή του καρκίνου Γιώργο Βασιλείου, σε συνεργασία με επιστήμονες του πανεπιστημίου Κέμπριτζ, ανακάλυψαν με ποιο τρόπο η συνηθέστερη μετάλλαξη, που λαμβάνει χώρα στο γονίδιο Npm 1, αρχίζει τη διαδικασία τής ανάπτυξης του καρκίνου και πώς συνεργάζεται με άλλες μεταλλάξεις για να προκαλέσει κανονική λευχαιμία. Κάνοντας πειράματα σε ποντίκια, οι επιστήμονες ανακάλυψαν με ποια διαδικασία αυτές οι μεταλλάξεις, μέσα από μια διαδοχή διακριτών σταδίων, μετατρέπουν το φυσιολογικό αίμα σε
λευχαιμικό.
Στην οξεία μυελογενή λευχαιμία, ο μυελός των οστών, που παράγει τα αιμοκύτταρα, αρχίζει να παράγει ανεπαρκώς ανεπτυγμένα λευκοκύτταρα, τα οποία αλλάζουν την ισορροπία στη σύνθεση του αίματος. Τα κύτταρα αυτά, λόγω της ανωριμότητάς τους, δεν μπορούν να καταπολεμήσουν τις μολύνσεις, ενώ αναλογικά υπάρχουν πολύ λίγα ερυθρά αιμοσφαίρια για να μεταφέρουν οξυγόνο μέσω του αίματος σε όλο το σώμα.
Αν δεν υπάρξει θεραπεία, η νόσος μπορεί να γίνει θανατηφόρα ακόμα και μέσα σε λίγες εβδομάδες. Περίπου τρεις στους 10 ενήλικες ασθενείς κατά μέσο όρο επιβιώνουν για μια πενταετία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου