Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ θα συνεχίσει να βρίσκεται μπροστά στο δίλημμα «μείωση μισθών ή μείωση θέσεων εργασίας» που τέθηκε από την πρωτοφανή κρίση που βιώνει η χώρα μας, σημειώνει ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου και προβλέπει ότι η επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξηςτο 2012 «θα έχει ορατό αποτέλεσμα στην αγορά και σε θέσεις δουλειάς».
Ο υπουργός προετοιμάζεται για ένα «θερμό» τρίμηνο όπου θα γίνουν επτά μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές που θα αλλάξουν όχι μόνο το Δημόσιο, αλλά συνολικά τη δομή και τη λειτουργία της οικονομίας.
«Οι διαρθρωτικές αλλαγές θα σημαίνουν κλυδωνισμούς και αναστάτωση στους τομείς που πρέπει να αλλάξουν, αλλά κυρίως οδηγούν σε νέες ευκαιρίες» υπογραμμίζει μιλώντας στο «Βήμα» και ξεκαθαρίζει ότι η προσπάθεια για την ανάκτηση της χαμένης ανταγωνιστικότητας θα πάρει χρόνια,
δεν τελειώνει το 2013 με την εκπνοή του μνημονίου.
- Κύριε υπουργέ, έφθασε η ώρα των διαρθρωτικών αλλαγών. Πρόκειται για αλλαγές μόνο στο Δημόσιο- όπως π.χ. η αναδιάρθρωση των ΔΕΚΟ- ή για γενικευμένες αλλαγές στην οικονομία;
«Το πρόγραμμα διαρθρωτικών αλλαγών δεν αφορά μόνο το κράτος. Εχουμε ήδη εξαγγείλει σειρά από παρεμβάσεις στις ΔΕΚΟ, στον χώρο της Υγείας, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και σε άλλους δημόσιους φορείς με στόχο τη μείωση των δαπανών, καθώς και στην οικονομία και στην αγορά.
Το άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, η απελευθέρωση της αγοράς υπηρεσιών, η απλοποίηση της αδειοδότησης για επιχειρήσεις και για την άσκηση επαγγέλματος, η άρση εμποδίων στην επιχειρηματική δραστηριότητα και στις επενδύσεις, το νέο πλαίσιο εργασιακών σχέσεων, το πλαίσιο αποκρατικοποιήσεων και αναδιαρθρώσεων στις δημόσιες επιχειρήσεις, η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας είναι παρεμβάσεις που έχουν προγραμματιστεί για τους επόμενους μήνες με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας». - Η συζήτηση έχει επικεντρωθεί όμως στη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Ποιες είναι οι προθέσεις σας; Γίνεται μόνο για την αντιμετώπιση της κρίσης ή κατ΄ ουσίαν τελειώνουν οι κλαδικές συμβάσεις και ίσως ο ρόλος των συνδικάτων...
«Θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά κρίσιμο να υπάρξει ένας διαχωρισμός μεταξύ των επιπτώσεων που αποδίδονται στις διαρθρωτικές αλλαγές που πρέπει να υλοποιηθούν στη χώρα μας και των επιπτώσεων που οφείλονται στην ευρύτερη οικονομική κατάσταση, την οποία προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε.
Εδώ και μήνες βλέπουμε ότι πολλές επιχειρήσεις, προκειμένου να μην προβούν σε απολύσεις, επιχειρούν να έρθουν σε συνεννόηση με τους εργαζομένους για μειώσεις μισθών. Δεν είναι ούτε εύκολες ούτε και ευχάριστες αυτές οι καταστάσεις, αλλά απαντούν στο δίλημμα πολλών επιχειρηματιών και εργαζομένων “μείωση μισθών ή μείωση θέσεων εργασίας;”.
Αυτές οι εξελίξεις δεν σχετίζονται με κανέναν τρόπο με το νέο πλαίσιο εργασιακών σχέσεων, το οποίο δεν έχει καν κατατεθεί ως νομοσχέδιο στη Βουλή. Το νέο πλαίσιο θα θεσπιστεί τις επόμενες εβδομάδες, αλλά σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ούτε το τέλος των κλαδικών συμβάσεων ούτε το τέλος των συνδικάτων, τα οποία προφανώς θα συνεχίσουν να έχουν τον ρόλο τους στη διαμόρφωση των εργασιακών σχέσεων».
- Πρέπει να ομολογήσετε ότι υπάρχουν δυσκολίες συνεργασίας σε αρκετούς τομείς, και αναφέρομαι στη σχέση με την κυρία Κατσέλη, με τον κ. Ρέππα...
«Δύσκολη είναι η κατάσταση στην οποία βρέθηκε η χώρα και για να την ξεπεράσουμε πρέπει να ληφθούν αποφάσεις, να υλοποιηθούν δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει, να γίνουν σε ελάχιστο χρονικό διάστημα τομές και αλλαγές που έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί εδώ και δεκαετίες.
Στην κυβέρνηση δεν απαγορεύονται ούτε οι διαφορετικές απόψεις ούτε ο διάλογος. Αυτό δεν σημαίνει δυσκολία, σημαίνει συνεργασία. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ο καθένας να αναλαμβάνει με συνέπεια να υλοποιήσει τις αποφάσεις που εμπίπτουν στον τομέα του».
- Αν ξεφύγουμε από τις εσω κομματικές τριβές, το μεγαλύτερο πρόβλημα στην οικονομία είναι η ύφεση, η πρωτοφανής ανεργία, θα φθάσει στις 800.000 ανέργους το 2011, εξελίξεις που ασφαλώς πυροδοτούν κοινωνικές εκρήξεις.
«Να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν υπάρχουν εσωκομματικές τριβές. Στις καταστάσεις που ζούμε δεν υπάρχει ούτε κομματικό ούτε προσωπικό συμφέρον. Υπάρχει μόνο το συμφέρον της χώρας και η αφοσίωση στον στόχο της διάσωσης και ανάταξης της οικονομίας. Η ύφεση και κατά συνέπεια η ανεργία είναι το μέτωπο στο οποίο πρέπει να δώσουμε μια μεγάλη μάχη τους επόμενους μήνες.
Ξέρουμε όλοι ότι η οικονομία μας δεν αποδυναμώθηκε μόνο από τις εξωγενείς συνθήκες. Το αναπτυξιακό μας πρόβλημα είναι διαρθρωτικό και για να επιστρέψουμε σε ανάπτυξη χρειάζονται επενδύσεις σε νέες δομές, σε νέες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Για να έρθουν αυτές οι επενδύσεις χρειάζεται εμπιστοσύνη των επενδυτών και χρηματοδότηση από τις αγορές. Για να μπορέσουμε να ανοίξουμε ξανά την πόρτα των αγορών και των επενδύσεων έχουμε εφαρμόσει αυτό το τόσο αυστηρό και εμπροσθοβαρές πρόγραμμα. Πρώτο μας μέλημα είναι να απελευθερώσουμε πόρους από δραστηριότητες και τομείς που δεν συνεισφέρουν στην ανάπτυξη και να ανοίξουμε ευκαιρίες σε νέους. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι οι παρεμβάσεις που έχουν προγραμματιστεί για αυτό και για το επόμενο τρίμηνο. Επιχειρούμε να επιταχύνουμε τις εξελίξεις, ώστε να επιστρέψουμε το συντομότερο σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης που σημαίνουν και νέες θέσεις εργασίας». - Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι κανένας δεν γνωρίζει πότε θα βγούμε από αυτή την περιπέτεια. Μόλις προχθές ο καθηγητής Σιόπα είπε ότι θα χρειαστούμε 10 χρόνια προσπάθειας... «Πιστεύετε ότι υπάρχει πολίτης αυτής της χώρας που θεωρεί ή που θα ήθελε στο τέλος του προγράμματος, μόλις ολοκληρώσουμε τις δράσεις του μνημονίου, να ξαναρχίσουμε το πάρτι σπατάλης και κακοδιαχείρισης;».
- Δεν μιλάμε για κάτι τέτοιο... «Η μακροχρόνια προσπάθεια που χρειάζεται για να γίνει η χώρα μας αυτό που μπορεί και αξίζει να είναι, για να αξιοποιηθούν όλες οι δυνατότητες που έχει και να βγάλουμε από τη ζωή μας εκείνες τις δομές που μας κρατούν πίσω δεν σημαίνει φυσικά μακροχρόνια ύφεση, μιζέρια και έλλειψη προοπτικής. Προφανώς οι διαρθρωτικές αλλαγές θα σημαίνουν κλυδωνισμούς και αναστάτωση στους τομείς που πρέπει να αλλάξουν, αλλά κυρίως οδηγούν σε νέες ευκαιρίες. Οι αλλαγές που κάνουμε σήμερα στο κράτος θα έχουν ορατό αποτέλεσμα σε καλύτερες υπηρεσίες προς τους πολίτες μέσα στα επόμενα δύο-τρία χρόνια· η επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης από το 2012 θα έχει ορατό αποτέλεσμα στην αγορά και σε θέσεις δουλειάς.
Αρα, ναι, η προσπάθεια σίγουρα δεν σταματά και δεν πρέπει να σταματήσει με το τέλος του προγράμματος το 2013».
- Αν το προσεχές τρίμηνο δεν κατορθώσουμε να επιτύχουμε τους στόχους που συμφωνήθηκαν με την τρόικα, οδηγούμαστε σε απόλυτο αδιέξοδο;
«Δεν έχουμε περιθώριο να μείνουμε πίσω όχι μόνο το προσεχές αλλά και κανένα άλλο τρίμηνο. Και αυτό όχι μόνο γιατί θέτουμε σε κίνδυνο τη χρηματοδότηση της χώρας, αλλά κυρίως γιατί η χώρα και η κοινωνία δεν αφήνουν άλλο χρόνο και περιθώριο να μείνουμε πίσω σε αυτά που πρέπει να γίνουν για να βγούμε από τα σημερινά αδιέξοδα».
«Καθαρές λύσεις στην Ευρώπη»
- Οι αποφάσεις για την Ιρλανδία και τον μόνιμο μηχανισμό βοήθειας της ευρωζώνης δεν φαίνεται να έχουν πείσει τις αγορές. Ποια πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα;
«Η κατάσταση στην ευρωζώνη είναι εξαιρετικά ρευστή. Εχουν ληφθεί σημαντικές αποφάσεις για τη δημιουργία του μόνιμου μηχανισμού στήριξης, οι αγορές όμως αυτή τη στιγμή δεν λειτουργούν ορθολογικά και πιέζουν τις χώρες της περιφέρειας. Επείγει να συγκεκριμενοποιήσουμε πλήρως το πλαίσιο που θα ισχύει τα επόμενα χρόνια με τρόπο που να επαναφέρει εμπιστοσύνη. Επείγει ταυτόχρονα να συνοδεύσουμε τη συζήτηση για τη σταθεροποίηση με μια συγκροτημένη πολιτική ρύθμισης του χρηματοπιστωτικού τομέα, αλλά και αναπτυξιακής προοπτικής σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου