Εδώ και 25 χρόνια έχει πεζοπορήσει σχεδόν σε όλο το ηπειρωτικό και ορεινό ανάγλυφο της Ευρώπης, ενώ την τελευταία δωδεκαετία ταξιδεύει τακτικά στην Κρήτη και στα νησιά του Αιγαίου, ως οδηγός σε οργανωμένες, πεζοπορικές εκδρομές. Πρώτη, όμως, φορά διασχίζει από άκρου εις άκρον το Ε4, με σκοπό, όπως αναφέρει, «να δημιουργηθεί ένας ολοκληρωμένος οδηγός βουνού σε μορφή GΡS, για το εν πολλοίς άγνωστο στους ευρωπαίους πεζοπόρουςαλλά πανέμορφο και πλούσιο εμπειριώνμονοπάτι, χαρτογραφώντας εναλλακτικές και παράλληλες διαδρομές, χώρους διαμονής στο ύπαιθρο και στα χωριά, γενικές πληροφορίες,σημεία
ύπαρξης τρεχούμενου νερού,ξέφωτα και πλαγιές κατασκήνωσης».
«Εχθρός μου η άσφαλτος»
Ο Λούκα πιστεύει ακράδαντα ότι το μονοπάτι της Κρήτης «μπορεί να θεωρηθεί από τα πιο σημαντικά ορεινά περάσματα της Ευρώπης.Στέκεται με αξιώσεις δίπλα στον δρόμο του Σαντιάγο ντε Κομποστέλα στην Ισπανία ή στο δρόμο Φραντσίτζενα στην Ιταλία». Μέχρι στιγμής, οι καιρικές συνθήκες έχουν βοηθήσει τον Λούκα στο εγχείρημά του. «Ο καιρός σε γενικές γραμμές είναι καλός,ηλιόλουστος,χωρίς να με προβληματίζει στην πορεία. Το δελτίο καιρού,όμως,προβλέπει αλλαγές προς το χειρότερο,μετά το Σαββατοκύριακο και στις αρχές της επόμενης εβδομάδας, όταν θα διασχίζω το τελευταίο τμήμα στα Λευκά Ορη». Η οροσειρά των Χανίων είναι «τα πιο δύσκολα, απότομα και απαιτητικά βουνά του νησιού». Τον Λούκα τον έχει κουράσει «η συνεχής επέκταση των ασφαλτοδρόμων.Η άσφαλτος δεν είναι σύμμαχος του ορεινού πεζοπόρου. Καταστρέφει τα πόδια μας, πιέζει τα γόνατά μας».
Μια τυπική ημέρα πεζοπορίας αρχίζει «με το πρώτο φως της ημέρας.Περπατώ χωρίς βιασύνη, σκοπός δεν είναι να εξελιχθεί η διάσχιση σε αγώνα ταχύτητας, αλλά να δώσω χρόνο στη μελέτη και στην εξερεύνηση της περιοχής. Παρακάμπτω για να ανακαλύψω τις ομορφιές των ορεινών χωριών,αλλά και τις δυνατότητες φιλοξενίας που μπορεί να διαθέτουν,να βρω πιθανές εναλλακτικές διαδρομές, σε περίπτωση αποκλεισμού των υφιστάμενων και γνωστών στα βουνά». Αν η δύση του ηλίου τον βρει στα βουνά, ο Λούκα δεν αγχώνεται. «Είναι σίγουρα καλύτερα να κοιμάσαι και να ξεκουράζεσαι σε κρεβάτι με σεντόνια. Ωστόσοένας υπνόσακος μέσα σε μικρή σκηνή,κάτω από τα δένδρα ομαλού πλατώματος μέσα στα βουνά,προσφέρει εξίσου μοναδική άνεση.Ειδικά, αν σκεφθεί κανείς ότι από πάνω του υπάρχει μόνο ο έναστρος ουρανός».
Στη στέγη της Κρήτης
Πριν από το λιτό δείπνο ο Λούκα θα «ανεβάσει» στην προσωπική ιστοσελίδα του και στο blog, μέσω του μικρού υπολογιστή που φέρει μαζί του, όλα τα δεδομένα που έχει συλλέξει μέσα στην ημέρα: «Φωτογραφίες,GΡS δεδομένα, τις πληροφορίες αλλά και το ημερολόγιο». Ο Λούκα δεν κινείται μόνος. Εως πριν από λίγες ημέρες τον συνόδευε ο ιταλός φωτογράφος και πεζοπόρος ορεινών διαβάσεων Ματέο Νόμπιλι , ενώ πλέον και παράλληλα προς τη διαδρομή, που ακολουθεί, βαδίζει ο χανιώτης ορειβάτης και μέλος του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Χανίων κ. Στέλιος Γεωργεδάκης. «Ο Στέλιος φροντίζει να με συναντά σε προεπιλεγμένα σημεία, ανεφοδιάζοντάς με και κινούμενος μαζί μου σε μεγάλα τμήματα της διαδρομής, τα πιο απαιτητικά, μήπως ανακύψει πρόβλημα τραυματισμού. Γενικά, πάντως, είναι η επαφή μου με τον έξω κόσμο,όταν θα ακολουθήσω τα τμήματα του Ε4που βρίσκονται σε απόσταση από οικισμούς». Αν και ο Λούκα έχει βρεθεί, κατά το παρελθόν, σε διάφορα τμήματα του Ε4, η προσέγγιση την περασμένη Τρίτη του Τιμίου Σταυρού, της κορυφής του Ψηλορείτη, «ήταν μοναδική.Κάτι το ανεπανάληπτο. Ο Τίμιος Σταυρός είναι σύμβολο.Ηταν το μέσον της διαδρομής, σχεδόν ακριβώς στα 250 χιλιόμετρα. Είχε ολοκληρωθεί ο μισός δρόμος, βρισκόμουν στη “στέγη της Κρήτης”». Αλλά μόνο εύκολο και... περίπατος δεν ήταν να σταθεί δίπλα στο μικρό, πέτρινο εκκλησάκι. «Ανεβαίναμε μαζί με τον Στέλιο,με έναν φρικτό,σφοδρό άνεμοπου μας εμπόδιζε ακόμη και να σταθούμε όρθιοι.Ημασταν σαν φύλλα στις διαθέσεις του ανέμου. Από τη σκόνη που είχε σηκωθεί δεν βλέπαμε τίποτα,βαδίζαμε σχεδόν σκυφτοί και τυφλωμένοι από το νέφος της». Αν όλα εξελιχθούν ομαλά και σύμφωνα με το πρόγραμμα που έχουν θέσει ο Λούκα και ο Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Χανίων, ο τολμηρός ιταλός οδοιπόρος θα ολοκληρώσει τη διάσχιση του Ε4, την επόμενη Τρίτη, 23 του μηνός, φθάνοντας από το παραλιακό χωριό Σφηνάρι Κισσάμου στο Καστέλι. Ποιο θα είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνει ο Λούκα, μόλις ολοκληρώσει τον άθλο; «Ενα πλήρες δείπνο σε καλό εστιατόριο στα Χανιά, με πολύ και καλό κρητικό κρασί θα επισφράγιζε ιδανικάτο τέλος της διαδρομής.Και μετά πτήση για Ρώμη,να σφιχταγκαλιάσω τον μικρό μου γιο Τζιάκομο και τη γυναίκα μουΦαμπιάνα, που συνεχώς μού συμπαραστέκεται σε ό,τι κάνω».
Από το Λασίθι στο Καστέλι με τα πόδια, σε έναν μήνα
Ο Λούκα άρχισε να περπατά συνοδευόμενος από τον Ματέο Νόμπιλι και τον Στέλιο Γεωργεδάκη, την Τρίτη, 26 Οκτωβρίου, από την Κάτω Ζάκρο Λασιθίου, αφού πρώτα «προσκυνήσαμε στην ντάπια Μαρτινέγκο, στον τάφο του Νίκου Καζαντζάκη. Ηταν ανήμερα της συμπλήρωσης 53 ετών από τον θάνατό του, όταν ξεκινήσαμε το εγχείρημά μας». Εχοντας παραμείνει ως σήμερα εντός του προγραμματισμού του, που τηρείται πιστά, και με τη βοήθεια των καλών, καιρικών συνθηκών αναμένεται κατά τις επόμενες ημέρες να έχει περάσει στα Λευκά Ορη από την περιοχή των Σφακιών, ανεβαίνοντας διαδοχικά προς το Ασκύφου, το Καταφύγιο Κατσιβέλι και το Καταφύγιο Καλλέργη. Μετά, και κατ΄ εξαίρεση, λόγω της εποχής του χρόνου που το πραγματοποιεί, θα κατέβει το Φαράγγι της Σαμαριάς, και από την Αγία Ρουμέλη θα ακολουθήσει τη νότια διαδρομή και τα μονοπάτια προς Σούγια, Λισσό, Παλαιόχωρα, Ελαφονήσι, Κεφάλι, Λιβάδια, Σφηνάρι, καταλήγοντας στο Καστέλι. Ο εξοπλισμός των οδοιπόρων- από τις ορειβατικές μπότες, τα αντιανεμικά και τους υπνόσακους ως τους δύο μικρούς υπολογιστές για την αποστολή των δεδομένων του ταξιδιού- είναι προσφορά εταιρειών που δραστηριοποιούνται στον χώρο του αθλητισμού στο βουνό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου