Η μεγάλη φαγούρα τρομάζει τις αρχές στο «Μεγάλο Μήλο»

Εκατομμύρια αιμοδιψή πλάσματα κατακλύζουν τους τελευταίους μήνες τη Νέα Υόρκη σπέρνοντας τον πανικό σε κατοίκους και επισκέπτες. Δεν πρόκειται για σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας αλλά για πραγματικότητα: η πόλη πλήττεται από επιδημία κοριών που λυμαίνονται αδιακρίτως όχι μόνο τις φτωχογειτονιές αλλά ακόμη και πολυτελή διαμερίσματα του Μανχάταν και εμβληματικά κτίρια, όπως τον ουρανοξύστη Εmpire State. Περισσότερα από 24.000 κτίρια έχουν βρεθεί μολυσμένα με το ενοχλητικό παράσιτο, ενώ τα κρούσματα συνεχώς αυξάνονται.

Το πρόβλημα έχει λάβει τέτοιες διαστάσεις που ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης Μάικλ Μπλούμπεργκ έχει ήδη συστήσει μια επιτροπή ειδικών για την αντιμετώπιση της επιδημίας και έχει εγκρίνει ένα κονδύλι σχεδόν 500.000 ευρώ για αυτό τον σκοπό, ενώ σύντομα θα διορίσει και ειδικό αξιωματούχο
σε ρόλο «εξολοθρευτή» κοριών.

Εκτός από τις κατοικίες, θύματα των παρασίτων που τρέφονται με αίμα και κρύβονται σε στρώματα κλινοσκεπάσματα, κουρτίνες, χαλιά, ντουλάπες, ρωγμές τοίχων ή επίπλων, ακόμη και σε ηλεκτρικές συσκευές, έχουν πέσει θέατρα, κινηματογράφοι, καταστήματα και επιχειρήσεις. Συγκεκριμένα, κοριοί βρέθηκαν μεταξύ άλλων στα κτίρια των τεράστιων «μούλτιπλεξ» κινηματογράφων ΑΜC στην πλατεία Τάιμς και στο Χάρλεμ, στο πολυκατάστημα-«μαμούθ» Νiketown στην 57η Οδό (το οποίο μάλιστα αναγκάστηκε να κλείσει για να προχωρήσει σε άμεση απεντόμωση), στα γραφεία της Google, στον τέταρτο όροφο της εφημερίδας «Τhe Wall Street Journal», αλλά ακόμη και στο πολυτελές κατάστημα εσωρούχων Victoria΄s Secret, αγαπημένο προορισμό για shopping πολλών επώνυμων κοσμικών κυριών.

Οι ειδικοί θεωρούν ότι μια από τις αιτίες για την υπερβολική εξάπλωση των κοριών είναι η απαγόρευση της χρήσης του τοξικού εντομοκτόνου DDΤ, η χρήση του οποίου βοηθούσε σημαντικά στη μείωση του πληθυσμού τους. Υποστηρίζουν όμως επίσης ότι ένας από τους λόγους γιγάντωσης του προβλήματος είναι η άγνοια των σύγχρονων Αμερικανών, οι οποίοι αδυνατούν να αναγνωρίσουν τα πρώτα σημάδια «μεταφέροντας» τα ζωύφια και σε άλλους χώρους και αφήνοντάς τα εξαπλωθούν πριν αναλάβουν δράση.

Εκτός όμως από δήγματα που προκαλούν φαγούρα και πόνο, τα θύματα των κοριών έχουν να αντιμετωπίσουν και το στίγμα που συνοδεύει το πρόβλημά τους. Οι πάσχοντες αντιμετωπίζονται σαν λεπροί ακόμα και μετά την αντιμετώπιση του προβλήματος, γεγονός που οδηγεί πολλούς να αποκρύπτουν την «εισβολή» και να μην προειδοποιούν τους γείτονές τους για τον επικείμενο κίνδυνο.

Μικροσκοπικά «βαμπίρ» στα... κρεβάτια μας

Οι ενήλικοι κοριοί μπορούν να ζήσουν ως και έναν χρόνο χωρίς «φαγητό», δηλαδή... αίμα. Αυτό καθιστά την εξόντωσή τους μάλλον δύσκολη υπόθεση. Παρά το μικρό τους μέγεθος που θυμίζει σταγόνα νερού χρειάζονται ως και πέντε λεπτά για να τραφούν και συνήθως γίνονται αντιληπτοί κατόπιν... εορτής, όταν το θύμα αρχίσει να νιώθει φαγούρα και δει τα κόκκινα σημάδια από τα τσιμπήματα. Πολλές φορές δεν αρκεί το πλύσιμο των ρούχων με καυτό νερό ή η ενδελεχής καθαριότητα χαλιών, στρωμάτων, κ.ο.κ., αλλά απαιτείται η αντικατάστασή τους. Τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα για τις φτωχές οικογένειες, καθώς πολλές φορές δεν μπορούν να διαθέσουν τα ως και 1.500 ευρώ που χρεώνει ένας ειδικός να εξολοθρεύσει τους κοριούς.