Αλτσχάιμερ: Συν και πλην για τις ασκήσεις του μυαλού

Δραστηριότητες όπως το λύσιμο σταυρόλεξων και παζλ ή το διάβασμα, μπορεί να καθυστερήσουν την εμφάνιση άνοιας και Αλτσχάιμερ στα άτομα της τρίτης ηλικίας, όμως από τη στιγμή που η πάθηση εκδηλωθεί, θα ακολουθήσει ταχύτερη επιδείνωση, σύμφωνα με νέα αμερικανική έρευνα.


Η μελέτη, υπό τον δρα Ρόμπερτ Γουίλσον του Ιατρικού Κέντρου του πανεπιστημίου Ρας του Σικάγο, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Neurology» της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας, κατέδειξε ότι οι νοητικές ασκήσεις προστατεύουν μεν τον εγκέφαλο από νευροεκφυλιστικές παθήσεις, όπως η άνοια και το Αλτσχάιμερ, όμως από τη στιγμή που τα συμπτώματα θα εκδηλωθούν, η εξέλιξη της πάθησης θα είναι ταχύτερη, απʼ ό,τι αν δεν είχε
προϋπάρξει αυτή η νοητική εξάσκηση.

Οι ερευνητές μελέτησαν επί 12 χρόνια περισσότερα από 1.150 άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών, που ασχολούνταν με διάφορες δραστηριότητες, όπως σταυρόλεξα, πάζλ, σκάκι, διάφορα χόμπι, ανάγνωση βιβλίων και άλλων εντύπων, παρακολούθηση τηλεόρασης ή ραδιοφώνου, επισκέψεις σε μουσεία κ.α.

Διαπιστώθηκε ότι, όντως, όσο πιο δραστήριοι νοητικά ήσαν οι ηλικιωμένοι τόσο πιο αργά μειώνονταν οι εγκεφαλικές λειτουργίες τους, όμως από τη στιγμή που θα γινόταν η διάγνωση για Αλτσχάιμερ ή άνοια, η νόσος εξελισσόταν τόσο πιο γρήγορα όσο περισσότερη νοητική δραστηριότητα είχε προϋπάρξει.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι ποικίλες νοητικές δραστηριότητες βελτιώνουν την ικανότητα του εγκεφάλου να διατηρεί τις φυσιολογικές λειτουργίες του, ακόμα κι όταν η πάθηση ήδη εξελίσσεται στο υπόβαθρο χωρίς ορατά συμπτώματα, με αποτέλεσμα ο νους να μπορεί να αντισταθμίσει -για ένα χρονικό διάστημα τουλάχιστον- τις σημαντικές παθολογικές αλλαγές (καταστροφή νευρικών κυττάρων) που παράλληλα βρίσκονται σε εξέλιξη.

Από τη στιγμή, όμως, που η πάθηση εκδηλωθεί φανερά (π.χ. με σταδιακή απώλεια της μνήμης) αναπτύσσεται πλέον πιο γρήγορα, επειδή στην πραγματικότητα βρίσκεται ήδη σε πιο προχωρημένο στάδιο, απλώς είχε «καμουφλαριστεί» από την προηγούμενη νοητική δραστηριότητα.

«Στην ουσία, η έρευνα δείχνει ότι η ωφέλεια από την καθυστέρηση στην αρχική εκδήλωση της πάθησης έχει ως τίμημα την ταχύτερη επιδείνωση της άνοιας στη συνέχεια», δήλωσε ο κ. Γουίλσον, ο οποίος, πάντως, πρόσθεσε ότι τελικά οι νοητικές δραστηριότητες «μειώνουν τη συνολική διάρκεια του χρόνου που ένας άνθρωπος μπορεί να υποφέρει από άνοια»