Ο παιδικός εγκέφαλος δίνει ενδείξεις για ανάπτυξη σχιζοφρένειας

Βρετανοί επιστήμονες εκτιμούν ότι έχουν εντοπίσει έναν συγκεκριμένο ρυθμό στην εγκεφαλική δραστηριότητα των παιδιών και των νέων, που θα μπορούσε να αποτελεί πρόβλεψη για ενδεχόμενη ανάπτυξη ψυχικής ασθένειας, όπως η σχιζοφρένεια.

Οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Νότινγκχαμ, σε παρουσίαση της έρευνάς τους σε Συνέδριο Ευρωπαϊκής Νευροεπιστήμης στο Άμστερνταμ επεσήμαναν ότι αυτά τα μοτίβα ενδέχεται στο μέλλον να μπορούν να εντοπίσουν όσους διατρέχουν κίνδυνο πνευματικής ασθένειας, προτού εμφανίσουν συμπτώματα.


"Εάν μπορέσουμε να εντοπίσουμε όσους έχουν υψηλό κίνδυνο να αναπτύξουν σχιζοφρένεια, ίσως να μπορέσουμε στο μέλλον να μειώσουμε τον κίνδυνο και επίσης να βοηθήσουμε αυτούς τους
ανθρώπους να λειτουργήσουν καλύτερα", δήλωσε η καθηγήτρια Μάντι Γκρουμ.

"Αν τους δώσουμε μια καλύτερη αρχή, ίσως να αντιμετωπίσουν την ασθένεια διαφορετικά, περισσότερο αισιόδοξα και έτσι να μην αρρωστήσουν τόσο", πρόσθεσε η ίδια.

Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως επηρεάζονται από πνευματικές, νευρολογικές και ασθένειες συμπεριφοράς, όπως η σχιζοφρένεια, η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής (ADHD), η κατάθλιψη, η επιληψία και η άνοια.

Σε μια πρώτη μελέτη, η Γκρουμ και οι συνάδελφοί της μελέτησαν την αντίδραση του εγκεφάλου σε ανθρώπους που έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν σχιζοφρένεια σε σύγκριση με του γενικού πληθυσμού, χρησιμοποιώντας εικόνες, παιχνίδια και τεστ.

Η Γκρουμ εξήγησε ότι τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η εγκεφαλική δραστηριότητα του εγκεφάλου της πρώτης ομάδας, ήταν μειωμένη κατά το χρονικό διάστημα που έπρεπε να δώσουν προσοχή και όταν έπρεπε να ανασταλεί η αντίδρασή τους.

Η ίδια επεσήμανε ότι οι διαφορές αυτές στην εγκεφαλική δραστηριότητα μπορούν να λειτουργήσουν ως ενδείξεις για ανάπτυξη διαταραχής.

Σε μια δεύτερη έρευνα, όπου συγκρίθηκε η εγκεφαλική δραστηριότητα παιδιών με ADHD με την αντίστοιχη ενηλίκων του παγκόσμιου πληθυσμού, οι ερευνητές συμπέραναν ότι τα παιδιά που λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή (όπως Novartis και Ritalin) είχαν καλύτερα αποτελέσματα από αυτά που δεν έπαιρναν κάποιο φάρμακο ή δεν ακολουθούσαν κάποια αγωγή συμπεριφοράς.

Σύμφωνα με την Γκρουμ αυτό υποδηλώνει ότι οι γιατροί είναι σε θέση να βρουν νέους τρόπους για τη θεραπεία παιδιών με ADHD σε συνδυασμό με τη χρήση στρατηγικών συμπεριφοράς και φαρμάκων.
enet