Ελληνοποιήσεις ραδιενεργών τροφίμων

«Ελληνοποιήσεις» προϊόντων από άλλα κράτη δείχνουν το δρόμο που οδηγεί στην άμεση σύγκληση του επιστημονικού ελέγχου τροφίμων, ΕΣΕΤ, προκειμένου να θεσπιστούν και εδώ, όπως στη Βρετανία, ειδικά όρια για τη ραδιενέργεια σε τρόφιμα που παράγονται στις χώρες της Ε.Ε. και διακινούνται εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Πέραν δηλαδή των ειδικών ρυθμίσεων για την Ιαπωνία, μετά τη Φουκουσίμα, επιβάλλεται οι αρμόδιες αρχές να σταματήσουν τις γενικόλογες αναφορές περί κινητοποιήσεων και ελέγχων, τη στιγμή που προϊόντα όπως τα μανιτάρια, τα οποία προέρχονται από τη Βουλγαρία, βαφτίζονται ελληνικά (σύμφωνα με στοιχεία που έχει στη διάθεσή της η «Ε») και προωθούνται στην εσωτερική αγορά, χωρίς να περνούν από κανέναν έλεγχο.

Είναι, αν μη τι άλλο, τραγικό, μετά το Τσερνομπίλ και τη Φουκουσίμα, να υπάρχει μαύρη τρύπα στην ευρωπαϊκή νομοθεσία και να έχουμε γεγονότα όπως εκείνο με τα μανιτάρια εκ Βουλγαρίας, που αποσύρθηκαν στη Βρετανία διότι η επιβάρυνσή τους ήταν 4.950 μπεκερέλ ανά κιλό, δέκα φορές
μεγαλύτερη από τα όρια της Ε.Ε. για τα τρόφιμα που εισάγονται μόνον από την Ιαπωνία μετά το πυρηνικό δυστύχημα.

Είναι επιεικώς απαράδεκτο να μην υπάρχει σήμερα βάση δεδομένων σε φορείς όπως το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, που να μας επιτρέπει να βλέπουμε ανά πάσα στιγμή «τους εξονυχιστικούς ελέγχους», όπως ισχυρίζεται η ηγεσία του, σε προϊόντα προερχόμενα από την Ιαπωνία αλλά και για όσα παράγονται στη χώρα μας ή έρχονται από άλλες (ανατολικές) χώρες.

Δυστυχώς, λέει ο Μιχάλης Πετράκος, από την Εκτελεστική Γραμματεία των Πρασίνων, «η Ελλάδα, παρ' ότι γειτνιάζει με χώρες που είχαν εκτεθεί σε μεγάλες δόσεις ραδιενεργού υλικού από το Τσερνομπίλ και έχουν πυρηνικές εγκαταστάσεις, όπως η Βουλγαρία, δεν έχει πάρει αντίστοιχα μέτρα για να καλύψει το κενό. Ετσι δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουμε καν αν προϊόντα από χώρες-μέλη, όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία, που διακινούνται στην Ελλάδα έχουν ραδιενέργεια. Ενδεικτικά, ενώ υπάρχουν αναφορές από πολλές άλλες χώρες-μέλη (για μικρότερα επίπεδα ραδιενέργειας) η Ελλάδα δεν έχει αναφέρει ποτέ κανένα εύρημα, πιστοποιώντας όχι την ασφάλεια του καταναλωτή, αλλά την απουσία ελέγχου».

Σε ό,τι αφορά τον Ενιαίο Φορέα Ελέγχου Τροφίμων -ΕΦΕΤ- δεν μπορεί να κάνει τίποτα για μολυσμένα τρόφιμα αν δεν συγκληθεί ο ΕΣΕΤ και να θεσπίσει όρια. Υπενθυμίζεται ότι για το παραδιχλωροβενζόλιο, που βρέθηκε στο μέλι πριν από χρόνια, πρώτα ορίστηκε η επικινδυνότητά του και ύστερα κινητοποιήθηκε ο μηχανισμός.

Στη Βρετανία

Το συμβάν με τα μολυσμένα με κέσιο 137 (c5-137) μανιτάρια από τη Βουλγαρία στη Βρετανία, με τη μεσολάβηση ολλανδικής εταιρείας, δεν μπορεί να περάσει στο ντούκου. Δεν αρκεί μόνον η ερώτηση (θετική κατά τ' άλλα προσπάθεια) του Μιχάλη Τρεμόπουλου, ευρωβουλευτή των Πρασίνων, που έφερε το θέμα στην Ευρωβουλή.

Η Πολιτεία πρέπει να δράσει άμεσα: Να στέλνει προϊόντα δειγματοληπτικά για έλεγχο στα εργαστήρια του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος». Και να αφήσει τα παραμύθια. Ειδάλλως, ας δώσει στη δημοσιότητα τι έχει κάνει μέχρι σήμερα, για να μην πλημμυρίσουν η αγορά και τα στομάχια μας με προϊόντα μολυσμένα. Δηλαδή με καρκίνο.