Οι ειδικοί θα μπορούν να μετρούν τη διανοητική ανάπτυξη των παιδιών, με τον ίδιο τρόπο που σήμερα μετράμε το βάρος και το ύψος.
«Καμπύλη ωρίμανσης»
Πρόκειται για ένα θεαματικό επίτευγμα Αμερικανών γιατρών, βάσει του οποίου τα παιδιά θα τοποθετούνται σε μια «καμπύλη ωρίμανσης». Πρόκειται, στην ουσία, για «χαρτογράφηση» της εξέλιξης του μυαλού του ανθρώπου, που θα επιτυγχάνεται με τη χρήση ενός μαγνητικού τομογράφου και ενός αλγοριθμικού προγράμματος.
Η τεχνική θα δείχνει κατά πόσο τα παιδιά μεγαλώνουν ή όχι φυσιολογικά και θα αξιολογεί αν οι έφηβοι είναι αρκετά ώριμοι ώστε να αντιμετωπίζονται ως ενήλικες.
Το περασμένο έτος, η επιστημονική ομάδα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ουάσινγκτον στο Σεντ Λούις, δημοσίευσε μια μελέτη που αποδείκνυε ότι η λειτουργία του εγκεφάλου
αναπτύσσεται όσο μεγαλώνει η ηλικία.
Οι επιστήμονες, μέσω απεικόνισης μαγνητικού συντονισμού (MRI), ανίχνευσαν τη ροή του αίματος και των νευρώνων στο εσωτερικό του εγκεφάλου.
Η μελέτη κατέδειξε ότι στα μικρά παιδιά, οι συνδέσεις του εγκεφάλου είναι σε μεγάλο βαθμό περιορισμένες σε συγκεκριμένες περιοχές. Καθώς μεγαλώνουμε, χάνουμε αυτές τις συνδέσεις μικρού φάσματος και αναπτύσσουμε συνδέσεις μεγαλύτερου φάσματος. Τα σήματα αυτά είναι λιγότερα, αλλά πιο έντονα στον εγκέφαλο ενός ενηλίκου.
Πώς λειτουργεί
Η ομάδα των επιστημόνων κατάφερε τώρα να χαρτογραφήσει τη νευρολογική ανάπτυξη 238 ατόμων ηλικίας 7 έως 30 ετών.
Οι εγκέφαλοι των ατόμων σαρώθηκαν από έναν μαγνητικό τομογράφο. Στη συνέχεια, τα δεδομένα που συλλέχθηκαν επεξεργάστηκαν από ένα πολύπλοκο αλγοριθμικό υπολογιστικό πρόγραμμα, και προέκυψε ένα «σκορ» που αντιστοιχεί στην ωριμότητα του εγκεφάλου.
«Μια πεντάλεπτη σάρωση μας δίνει 13.000 μετρήσεις των λειτουργικών συνδέσεων του εγκεφάλου», ανέφερε ο επικεφαλής της έρευνας, Δρ Νίκο Ντόσενμπαχ.
«Μπορούμε να πάρουμε αυτές τις μετρήσεις και να τις συνοψίσουμε σε ένα μέτρο που μας δίνει πληροφορίες για το πόσο λειτουργικά ώριμος είναι ένας εγκέφαλος», πρόσθεσε ο επιστήμονας.
Τα στοιχεία που προκύπτουν από τις μετρήσεις τοποθετούνται σε μια «κλίμακα ωριμότητας», ώστε οι ερευνητές να μπορούν να καθορίσουν τη σχέση μεταξύ της ηλικίας ενός ανθρώπου και της ανάπτυξης των συνδέσεων του εγκεφάλου του.
Ουσιαστικά, αυτό που προκύπτει είναι ένας δείκτης για το πόσο γρήγορα ή αργά αναπτύσσεται ο εγκέφαλος ενός παιδιού.
Ο Δρ Ντόσενμπαχ εμφανίζεται πεπεισμένος ότι αυτή η μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διάγνωση ασθενειών όπως η σχιζοφρένεια ή ο αυτισμός.
Ηθικά διλήμματα
Παράλληλα, όμως, από άλλα μέλη της επιστημονικής κοινότητας, εγείρονται ερωτήματα -κυρίως ηθικής φύσης- για την χρήση ή την ενδεχόμενη κατάχρηση αυτής της μεθόδου.
Για παράδειγμα, φοβούνται ότι αρκετοί γονείς που ενδέχεται να ανησυχούν υπερβολικά για τα παιδιά τους ή είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικοί, μπορεί να απαιτούν τα παιδιά τους να εξετάζονται με αυτή τη μέθοδο, για να βρουν το διανοητικό τους «σκορ» και να το συγκρίνουν με αυτό άλλων παιδιών.
Επισημαίνουν, ακόμη, ότι δικηγόροι μπορεί να επικαλούνται τη μέθοδο για να αποδείξουν στο δικαστήριο ότι ο κατηγορούμενος δεν είναι διανοητικά «ώριμος» για να αντιμετωπιστεί ως ενήλικος. Επιπλέον, οι άνθρωποι μπορεί να ζητούν από το σύντροφό τους να υποβληθεί σε αυτό το τεστ, για να διαπιστώσουν αν είναι αρκετά «διανοητικά ώριμοι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου