Στο επόμενο βήμα μετά το "όχι" στην συμφωνία με το ΔΝΤ προχώρησε χθες ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντ. Σαμαράς:
κοινωνίας.
ΔΝΤ και Μνημόνιο -Πρόταση εξόδου από την οικονομική κρίση
Σε μια πρώτη παρουσίαση της προτεινόμενης στρατηγικής για την απαλλαγή από το μνημόνιο , ο κ.Σαμαράς τόνισε πως είναι απαραίτητη η απεμπλοκή απο τις δεσμεύσεις "όχι για να επιστρέψουμε στην σπατάλη και τη χαλάρωση, αλλά για να βγούμε από την κρίση με ανάπτυξη, στηριζόμενοι στις δικές μας δυνάμεις." Ακολούθως έδωσε δύο στοιχεία στα οποία σκοπεύει να δώσει ιδιαίτερο βάρος :
• Άμεση προτεραιότητα σε μέτρα που τονώνουν την οικονομία και μειώνουν τις επιπτώσεις τις ύφεσης. Μέτρα μηδενικού κόστους,τα οποία όπως τόνισε δεν τα απαγορεύει το Μνημόνιο και δεν τα αρνείται η τρόικα.
• Συστηματική αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, ώστε να μπορέσουμε να βγούμε από την ανάγκη του έκτακτου δανεισμού. Σχετικά με την αναξιοποίητη περιουσία του Δημοσίου σημείωσε ότι :
"Μόνο η ακίνητη περιουσία που διαχειρίζεται η Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου πλησιάζει σε αντικειμενική αξία τα 300 δισεκατομμύρια ευρώ! Όσο το συνολικό χρέος μας περίπου… Χώρια η κτηματική περιουσία των Νοσοκομείων και της Πρόνοιας – άλλα 60 δισεκατομμύρια ευρώ περίπου… Χώρια τα κληροδοτήματα του Δημοσίου… Όλα αυτά είναι μέρος μόνο της συνολικής δημόσιας περιουσίας. Που όμως, δεν αποδίδουν ως περιουσία τίποτε στα ταμεία του κράτους! Τη στιγμή που μας πνίγουν τα χρέη και μας «δένουν» με δρακόντειους περιορισμούς οι δανειστές μας."
Το Μνημόνιο και ο φαύλος κύκλος της ύφεσης
Αναφερόμενος στην ψηφοφορία της 6ης Μαίου υπερασπίστηκε την επιλογή καταψήφισης του Μνημονίου, λέγοντας πως τα προβλεπόμενα μέτρα παγιδεύουν την χώρα και την βυθίζουν στην ύφεση, οδηγώντας σε ακόμα μεγαλύτερο χρέος :
"Και πώς να το ψηφίζαμε;
Όταν δεν δημιουργεί ανάπτυξη και αντίθετα βυθίζει τη χώρα σε φαύλο κύκλο ύφεσης και ανεργίας; Όταν κόβει οριζόντια δαπάνες κι αυξάνει μαζικά τους φόρους, αντί να κυνηγά επιλεκτικά τη σπατάλη και τη φοροδιαφυγή; Όταν τσακίζει τους αδύνατους και ταυτόχρονα αποδυναμώνει και το δίχτυ κοινωνικής τους προστασίας;
Πώς να το ψηφίσουμε, όταν δημιουργεί ένα πλέγμα ασφυξίας που δεν το αντέχει ούτε η Κοινωνία μας ούτε η Οικονομία μας;
Πως να το ψηφίσουμε όταν είναι το σκληρότερο πακέτο λιτότητας που έχει ποτέ επιβληθεί, αφού στην Ελλάδα μας ζητούν τη μεγαλύτερη προσαρμογή στο λιγότερο χρόνο, απ’ ό,τι έχει ποτέ συμβεί σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου;
Κάποιοι υποστήριξαν ότι ο δανεισμός από το «μηχανισμό στήριξης» ήταν, εκείνη τη στιγμή, «η μόνη εναλλακτική λύση»
Ξεχνάνε, όμως, ότι η μάχη που δώσαμε στη Βουλή δεν ήταν για το δανεισμό, που θα πέρναγε έτσι κι αλλιώς, αλλά για τα μέτρα. Γιατί τα μέτρα αυτά δεν σώζουν την Ελλάδα, την παγιδεύουν χειρότερα:
Σε ένα φαύλο κύκλο ύφεσης, μειωμένων δημοσίων εσόδων, ελλειμμάτων που παραμένουν υψηλά, νέων σκληρότερων μέτρων, μεγαλύτερης ύφεσης, επίμονα υψηλών ελλειμμάτων…
Κι αυτό οδηγεί σε πολύ βαθύτερη ύφεση. Σε ανυπόφορα υψηλή ανεργία. Με αυτά τα μέτρα δεν ξεφεύγουν λοιπόν από το έλλειμμα.
Χώρια που το ίδιο το Μνημόνιο υπονοεί και η ίδια η Κομισιόν ομολογεί, ότι μετά από τέσσερα πολύ δύσκολα και πολύ οδυνηρά χρόνια, θα μας οδηγήσει σε… ακόμα μεγαλύτερο χρέος!
Ωραία «σωτηρία»!
Δεν διασώζει την Ελλάδα. Τη βυθίζει σε «μαύρη τρύπα» ακόμα μεγαλύτερης ύφεσης, ακόμα μεγαλύτερης υπέρ-χρέωσης.
Κι αυτό δεν το λέμε μόνον εμείς. Το λένε, όλοι ουσιαστικά οι διεθνείς αναλυτές. Το λένε όλοι οι μεγάλοι σχολιαστές. Ακόμα και Νομπελίστες Οικονομολόγοι προειδοποιούν για αυτόν το φαύλο κύκλο ύφεσης. Κι ενώ παντού στον κόσμο είναι κοινή η αντίληψη ότι αυτό το πακέτο μέτρων οδηγεί σε πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα, κάποιοι ήθελαν να ψηφίσουμε κι εμείς τα μέτρα αυτά. Και να αφήσουμε τη χώρα χωρίς Αντιπολίτευση επί τέσσερα χρόνια!
Γιατί αν κι εμείς τα ψηφίζαμε, τότε το ΠΑΣΟΚ θα είχε την απόλυτη συνενοχή όλων στον κατήφορο όπου οδηγεί τη χώρα.
Και στα επόμενα τέσσερα χρόνια, δεν θα υπήρχε καμία θεσμική αντιπολίτευση στην Ελλάδα. Παρά μόνον οι κραυγές των διαδηλωτών στο πεζοδρόμιο.
Η Νέα Δημοκρατία, δεν τους έκανε το χατίρι. Δεν υπέκυψε σε τέτοιες πιέσεις. Προσέφερε εναλλακτική λύση για την Οικονομία. Προσέφερε και εναλλακτική λύση για την Πολιτική. Ώστε να υπάρχει ένας πόλος που δεν νομιμοποιεί την αδιέξοδη πορεία του ΠΑΣΟΚ. Αλλά εκπροσωπεί την ανάγκη να ξεπεραστεί το αδιέξοδο αυτό."
Πατριωτισμός, Εθνομηδενισμός και Εθνικό Συμφέρον
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην αποδυνάμωση των εθνικών προτεραιοτήτων στην ελληνική εξωτερική πολιτική και στον μισαλλόδοξο εθνομηδενισμό ο οποίος δηλητηριάζει την ελληνική κοινωνία :
"Το εθνικό συμφέρον, επίσης αποδυναμώθηκε: Ο πατριωτισμός, παντού στον κόσμο είναι προϋπόθεση συμμετοχής στα κοινά. Σε κάθε άλλη περίοδο της Ελληνικής Πολιτικής, θεωρούνταν αναμφισβήτητη αρετή για τους πολιτικούς. Σήμερα όμως ο πατριωτισμός θεωρήθηκε από κάποιους «ξεπερασμένο κουσούρι». Επικράτησε πρόσκαιρα ένας μισαλλόδοξος και δηλητηριώδης «εθνομηδενισμός»…
Οι εθνικές προτεραιότητες στην εξωτερική πολιτική επίσης αποδυναμώθηκαν. Κάποιοι πίστεψαν ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται, τάχα, να προωθεί τα συμφέροντά της στο εξωτερικό. Ούτε να είναι διπλωματικά αυτόφωτη. Αρκεί να αναζητά την «προστασία» των Ευρωπαίων εταίρων της. Και να ευθυγραμμίζεται με τον εκάστοτε μέσον όρο που επικρατεί εκεί.
Όμως, όλα τα άλλα δημοκρατικά κράτη της Ευρώπης δεν απεμπολούν το εθνικό συμφέρον τους. Δεν διανοούνται καν να το κάνουν…Ο Σαρκοζύ μιλάει για το εθνικό μεγαλείο της Γαλλίας. Η Μέρκελ βάζει πάνω απ’ όλα το συμφέρον της Γερμανίας. Το ίδιο και ο Σοσιαλιστής Πρωθυπουργός της Ισπανίας Θαπατέρο… Το ίδιο και ο Μπερλουσκόνι… Και ο Ομπάμα, το ίδιο. Και ο Πούτιν, το ίδιο.Το ίδιο και ο Ερντογάν, που οραματίζεται το «στρατηγικό βάθος» της Τουρκίας…
Μόνο ο δικός μας Πρωθυπουργός ονειρεύεται την… «παγκόσμια διακυβέρνηση»!
Αλλά η Ελλάδα θέλει ηγέτη ρεαλιστή που προασπίζεται στέρεα το εθνικό της συμφέρον. Όχι περιπλανώμενο ταξιδιώτη που προσπαθεί να σώσει τον υπόλοιπο κόσμο την ώρα που δοκιμάζεται σοβαρά η πατρίδα του."
Πανεπιστημιακό άσυλο και κυριαρχία ακραίων ιδεολογημάτων
Αναφερόμενος στο θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου, τόνισε ότι έχει μετατραπεί σε τροχοπέδη της ελεύθερης διακίνησης ιδεών εντός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, και προανήγγειλε αναδιοργάνωση του Δημοσίου πανεπιστημίου απο τα θεμέλια παράλληλα με αναθεώρηση του "ασύλου βίας και παρανομίας".
"Διεθνώς οι ιδέες του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού, κυριαρχούν παντού. Στην Ελλάδα όμως, είναι σε άμυνα και κάποιες φορές τελούν υπό απαγόρευση. Με αποτέλεσμα η επιχειρηματικότητα να έχει ενοχοποιηθεί. Η ελευθερία στη διακίνηση των ιδεών να ακυρώνεται…
Τα Πανεπιστήμια να βρίσκονται υπό μόνιμη κατάληψη ακραίων ομάδων.
Οι καθηγητές που διατυπώνουν διαφορετική άποψη να προπηλακίζονται. H περιουσία των Πανεπιστημίων να καταστρέφεται. Aυτή η κυριαρχία ακραίων ιδεολογημάτων, έχει πια πολύ βαρύ τίμημα στην καθημερινή ζωή του πολίτη.Κάθε τόσο μικρές ομάδες καταλαμβάνουν τους δρόμους και τις πλατείες. Kαταλαμβάνουν τα λιμάνια. Διώχνουν επενδύσεις και ξένους επισκέπτες. Παραλύουν κάθε οικονομική δραστηριότητα.
Το αυτονόητο για κάθε άλλη δημοκρατική χώρα, θεωρείται «αδιανόητο» στην Ελλάδα.
Και το απαράδεκτο για κάθε άλλη δημοκρατική χώρα, στην Ελλάδα θεωρείται το «αυτονόητο» μιας ανυπόφορης καθημερινότητας.
Έτσι, καθημερινά μικρά πραξικοπήματα, αναστατώνουν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Και η Πολιτεία είναι απρόθυμη και ανίκανη να παρέμβει.
«Νόμος» γίνεται πλέον το δίκιο των συντεχνιών, το θράσος των αδίστακτων και το συμφέρον των ισχυρών. Το βλέπετε καθημερινά στους δρόμους που μπλοκάρουν, στα κεντρικά ξενοδοχεία που αποκλείονται. Στα λιμάνια που κλείνουν.
Δεν έχει κανείς αντίρρηση – δεν μπορεί να έχει αντίρρηση – όταν ο λαός εκφράζει τη δίκαιη διαμαρτυρία του. Αλλά όταν μικρές ομάδες παραλύουν τη ζωή και την οικονομία, δεν «τιμωρείται» η κυβέρνηση, τιμωρείται ο ίδιος ο λαός. Δεν «πιέζεται» η κυβέρνηση. Οδηγείται σε απόγνωση ολόκληρη η κοινωνία…
enkripto
Ολόκληρη την ομιλία μπορείτε να την διαβάσετε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου