Μία επιστολή

Είμαι ένας αναγνώστης σας, που παρακαλώ θα ήθελα να κρατήσω την ανωνυμία μου. Δέχθηκα μία ενδιαφέρουσα, θεωρώ, επιστολή και θα ήθελα να την μοιρασθώ μαζί σας.

 Αγαπητέ Νικόλα,

δεν σου απάντησα χθές όχι επειδή σνομπάρισα εσένα ή τις ιδέες σου, αλλά γιατί πνιγόμουνα. Και σήμερα εν μέσω πιέσεων, πρέπει να σου απαντήσω, επειδή με ρωτάς πώς θα αλλάξουν τα πράγματα και αν θα μείνει τίποτα γιά τα παιδιά μας.

Λοιπόν, έχομε και λέμε..

Η φουκαριάρα η Ελλάς, έπεσε μετά το ΄74 (το Κυπριακό ήταν το πρόσχημα) στα νύχια των ξενοκίνητων Καραμανλο Παπανδρέηδων, με συνεπικουρούσα μιά ύπουλη και δηλητηριώδη Αριστερά, που απετέλεσε (άθελά

της;) το ιδεολογικό και κοινωνικό μαξιλαράκι, γιά ότι επρόκειτο να ακολουθήσει.

Σταδιακά και μεθοδικά οι δύο οικογένειες (κοινή η εθνική τους καταγωγή) και οι άνθρωποί τους, διέλυαν τον εθνικό, αμυντικό, οικονομικό, κοινωνικό ιστό της Ελλάδος. Διέλυσαν την όποια βιομηχανία, ποινικοποίησαν ιδεολογικά την επιχειρηματικότητα και τον υγιή εφοπλιστικό κόσμο (πατροπαράδοτη εστία οικονομικής ευρρωστίας γιά τον τόπο), ανέπτυξαν χυδαία την έννοια των πελατειακών κομματικών σχέσεων διογκώνοντας τον δημόσιο τομέα γιά να τον μετατρέψουν τελικά σε χωνευτήριο των Ελλήνων εργαζομένων, άφησαν να ερημώσει η ύπαιθρος και η γεωργοκτηνοτροφία (ο πλέον αρχέγονος οικονομικός πυλώνας του τόπου) και αλλοτρίωσαν την εργατικότητα των Ελλήνων γεωργών με αεροδάνεια και στείρες επιδοτήσεις, διέλυσαν την οικογένεια και το σχολείο, ανέπτυξαν την απόλυτη διαπλοκή με καναλάρχες εργολάβους και λοιπούς μιζαδόρους στην διαχείριση των κρατικών κονδυλίων, εισήγαγαν ξεδιάντροπα το πολιτικό ψεύδος με κοινωνικές προεκτάσεις (θυμίζω: φεύγουν οι βάσεις που μένουν, ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο, όχι στην ΕΟΚ των μονοπωλίων, σεμνά και ταπεινά, θα επανιδρύσομε το κράτος, λεφτά υπάρχουν), εισήγαγαν μεθόδους φιμώσεως των αντιδρώντων βουλευτών και αυτού ακόμη του θεσμού του προέδρου της Δημοκρατίας, καλλιέργησαν στο έπακρο τον ωχαδερφισμό και τον ζαμαμφουτισμό και τέλος δημιούργησαν μία εικονική πραγματικότητα στην οικονομία, που βεβαίως είχε ημερομηνία λήξεως.

Αυτή την ημερομηνία λήξεως ζούμε τώρα.

Και ερχόμαστε στο καίριο ερώτημα, τι θα γίνει; Ξεπουλιούνται όλα;

Απάντηση. Δεν θα γίνει τίποτα. Δεν θα γίνει τίποτα, όσο οι συγκεκριμένες οικογένειες και οι άνθρωποί τους είναι στα πράγματα!!! Αυτοί που 40 χρόνια τώρα, ίδρωσαν να διαλύσουν την Ελλάδα, βάσει ΠΟΙΑΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΣΩΣΟΥΝ;;; Δεν θα την σώσουν. ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΣΩΣΟΥΝ. Θα την αφήσουν έτσι να βολοδέρνει με δανεικά και περιορισμένη εθνική κυριαρχία (όρα δηλώσεις Κ. Καραμανλή και Γ. Παπανδρέου), έρμαιο και παιχνιδάκι στις ορέξεις του κάθε εξωγενούς επιβήτορα και αυτοί εναλασσόμενοι μεταξύ τους στην καρέκλα θα παίζουν το ρόλο του τοπικού προύρχοντα χωρίς πολιτικές ιδέες, χωρίς παραγωγικότητα, χωρίς ανάπτυξη, χωρίς τίποτα.

Γι΄ αυτό άλλωστε, ενώ ο Ελληνικός λαός και ιδίως ο ιδιωτικός τομέας και ο κάθε εργαζόμενος, βιώνει ήδη δύο χρόνια κρίσης, γιά το Ελληνικό κράτος ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ!!! Οι σπατάλες συνεχίζονται, τα μιζαρίσματα είναι παρόντα, οι φοροφυγάδες κοροϊδεύουν βγάζοντας την γλώσσα στα υποτιθέμενα "νομοσχέδια", τα κλεμμένα είναι στην Ελβετία και στις off shore εταιρείες, τα χρήματα γιά την τόνωση της Ελληνικής οικονομία παραμένουν αζήτητα στα κοινοτικά ταμεία, ουδείς πταίει γιά το χάλι, ουδείς τιμωρείται, και βεβαίως βεβαίως ούτε λόγος (ουσίας) γιά ανάπτυξη και στροφή της οικονομίας.

Και μέσα σ΄ όλα αυτά, οι ξένοι. Οι χώρες της Ε.Ε. και οι δανειστές. Οι ξένοι, οι οποίοι μή έχοντας παρακολουθήσει επαρκώς το ΚαραμανλοΠαπανδρεϊκό σκηνικό της 40ετίας, αδυνατούν να πιστέψουν αυτά που βλέπουν. Κυβερνώντες που πεισματικά ωθούν την χώρα στην καταστροφή. Ένας λαός κακομαθημένος, ξερόλας, ουσιαστικά αμαθής, "αγωνιστικός", εγκλωβισμένος, τελειωμένος.

Ελπίδες δεν υπάρχουν Νικόλα μου και λυπάμαι που το λέω. Είτε βγούμε στο δρόμο, είτε στο πεζοδρόμιο, είτε στο σκαλοπάτι, είτε στο μπαλκόνι, είτε γιά κατούρημα, ΔΕΝ  ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Αυτά είναι μαλακίες μιάς παρωχημένης αριστερής προπαγάνδας, που έχει τεράστιες ευθύνες γιά την κατάσταση και που αντί να ζητά εδώ και τώρα κάθαρση και νέο ξεκίνημα, ευαγελίζεται κουλτουροϊδέες του '60.

Μόνη πιθανή ελπίδα; Η καταβαράθρωση των Καραμανλο Παπανδρεϊκών κομμάτων και των ανθρώπων τους, και η ανάδυση νέων και πατριωτικών πολιτικών δυνάμεων, υπό την πίεση των Ευρωπαίων. Οι Ευρωπαίοι, πιέζουν προς την κατεύθυνση της αναδημιουργίας του Ελληνικού κράτους (όχι από αγάπη, αλλά γιά να πάρουν πίσω τα λεφτά τους).

Πάντως παρήγορο είναι ότι πληθαίνουν διεθνώς οι Φιλελληνικές φωνές, ιδιαίτατα στην Γερμανία, όπου όπως μαθαίνω μετά τα πρώτα ανθελληνικά και προσβλητικά δημοσιεύματα, αρχίζουν να ανακαλύπτουν την αλήθεια. Ακούς λοιπόν Γερμανούς να λένε, ότι εμείς τους Έλληνες τους ξέρουμε, έχομε πάει στην Ελλάδα, ωραίοι άνθρωποι καθαροί, ανοιχτοί και παραγωγικοί. Τι συμβαίνει; Συνειδητοποιούν την παρουσία των εκεί Ελλήνων μεταναστών με το υψηλό επίπεδο ζωής και τις επιτυχημένες τους καριέρες και διαπιστώνουν την αντίφαση. Επίσης καταρρίπτεται σιγά - σιγά ο μύθος της χαμηλής εργατικότητας των Ελλήνων. Μάλιστα, το δεδομένο χαμηλό ύψος των αποδοχών στην Ελλάδα που αναγκάζει αρκετούς Έλληνες στο να κάνουν δύο και τρείς δουλειές γιά να ανταπεξέλθουν, οδηγεί σε γραφικές απορίες του τύπου, μα πότε τελικά προλαβαίνουν να κοιμηθούν; Στο διεθνές λοιπόν ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΚΟ περιβάλλον ακούγεται όλο και πιό δυνατά το ερώτημα " τι συμβαίνει στην Ελλάδα";;; Και όλο και πιό καθαρά, αρχίζει πλέον να σκιαγραφείται η απάντηση. Η Ελλάδα έχει πέσει θύμα μιάς αδίστακτης πολιτικής μαφίας, μιάς πολιτικής χούντας, η οποία χωρίς προοπτική, ξεζουμίζει τη χώρα και το λαό της.

Έμαθα ότι σε Γαλλική εφημερίδα αναρτήθηκε άρθρο με τον τίτλο "ελευθερώστε την Ελλάδα".

Αν είναι αλήθεια, τότε από τον τίτλο αυτού του άρθρου, ας εμπνευσθούν οι πανέλληνες...

Πολλά φιλιά