Σύμφωνα με την καθηγήτρια Ρέιτσελ Κασπάρι από το Πανεπιστήμιο Central του Μίσιγκαν (CMU) οι περισσότεροι πρόγονοί μας πέθαιναν πριν συμπληρώσουν την ηλικία των 30 ετών, γεγονός που οφειλόταν κυρίως σε ασθένειες, πείνα, τραυματισμούς ή τη διαδικασία του τοκετού για τις γυναίκες.
Οι παππούδες μας χαρίζουν χρόνια
Όπως διαπίστωσαν όμως οι ειδικοί, πριν από περίπου 30.000 χρόνια ο αριθμός των ενηλίκων που ξεπερνούσαν το τριακοστό έτος της ηλικίας τους άρχισε να αυξάνεται. Κατά τη διάρκεια της ίδιας
περιόδου είχε παρατηρηθεί μια αλλαγή ως προς τη γενικότερη συμπεριφορά των προγόνων μας: τα χειροτεχνήματα της εποχής έγιναν πιο εκλεπτυσμένα, τα εργαλεία πιο περίπλοκα, ενώ οι ξεκίνησαν και οι πρώτες καλλιέργειες.
Οι ερευνητές συνέδεσαν την αύξηση του προσδόκιμου ζωής με τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης.
«Η αύξηση του προσδόκιμου ζωής επιδρά σημαντικά στο μέγεθος του πληθυσμού και τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, επιφέροντας και γενετικές αλλαγές. Η βελτίωση του τρόπου ζωής που παρατηρήθηκε στις πρώτες κοινωνικές ομάδες των προγόνων μας σηματοδοτεί τη διαφορά μεταξύ αυτών και άλλων αρχαίων συγγενών μας, όπως π.χ. οι Νεάντερταλ» αναφέρει η καθηγήτρια στο αμερικανικό περιοδικό
Scientific American.
Σοφή χείρα βοηθείας
Παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει ξεκάθαρος λόγος που να εξηγεί γιατί οι μακρινοί μας συγγενείς ξαφνικά ζούσαν περισσότερο, οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι μεγαλύτερες γενιές έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σε αυτό.
Η βοήθεια που προσέφεραν στις νεότερες γενιές – είτε φροντίζοντας τα μωρά, είτε μεταδίδοντας τις γνώσεις τους για την συλλογή τροφής και νερού - συνετέλεσε ώστε οι νέοι να μπορέσουν σιγά-σιγά να αναπτύξουν πιο αποτελεσματικά εργαλεία, να δημιουργήσουν καλλιέργειες και να οδηγηθούν ένα βήμα πιο κοντά στον πολιτισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου