Μια ωραία ηλιόλουστη μέρα, αποφάσισα, μια και είμαι από τις τυχερές ή άτυχες που δεν εργάζονται, να πάω μια βόλτα στην παραλία για να φωτοσυνθέσω και να χαρώ τη θάλασσα και τον ήλιο. Ξεκίνησα λοιπόν για τη Μαρίνα του Αλίμου (Καλαμάκι).
Το τοπίο με μάγεψε και ο ήλιος έκαιγε τόσο πολύ που με ανάγκασε να βγάλω το παλτό που φορούσα.
Θαυμάζοντας λοιπόν τη φύση, έφτασα και στην προβλήτα που δένουν τα σκάφη.
Το τοπίο …δεν έχω λόγια να το περιγράψω….. Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους….
Στη συγκεκριμένη μαρίνα, μια από τις μεγαλύτερες της Ελλάδος, με δυναμικότητα 870 περίπου μόνιμων σκαφών και 430 περίπου φιλοξενουμένων, έρχονται όλο το χρόνο τουρίστες για να νοικιάσουν ένα σκάφος και να κάνουν τις διακοπές τους στα κοντινά νησιά και όχι μόνο.
Μια χώρα που δεν έχει λοιπόν τίποτα άλλο να προσφέρει και ζει από τον τουρισμό, δεν πρέπει να παρουσιάζει αυτή την εικόνα.
Οι ιδιοκτήτες των σκαφών πληρώνουν αδρά για να έχουν μια θέση στη μαρίνα.
Οι υπεύθυνοι που διαχειρίζονται τη μαρίνα εισπράττουν τα χρήματα μόνο για να παρέχουν ρεύμα (με πολλές διακοπές απ’ ότι πληροφορήθηκα από έγκυρη πηγή) και νερό; Δεν έχουν καμία άλλη υποχρέωση; Τι εντυπώσεις και εικόνες δίνουν σε αυτούς που μας επισκέπτονται αλλά και σε εμάς που ζούμε σε αυτή τη χώρα!
Πότε επιτέλους κύριοι ανεύθυνοι που εργάζεστε στα (ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΑΚΙΝΗΤΑ), θα αφήσετε τις καρέκλες σας και θα βγείτε να δουλέψετε και να κάνετε το αυτονόητο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου